Effects of publicly funded infrastructure on chinese economy

Abstract

Από την έναρξη της Κινέζικης οικονομικής μεταρρύθμισης το 1978, η κινεζική οικονομία έχει γνωρίσει τεράστια βελτίωση. Η κυβέρνηση έχει επεκτείνει την επένδυση στο κεφάλαιο των υποδομών, από 7 δισεκατομμύρια δολάρια το 1979 σε 1196 δισεκατομμύρια δολάρια το 2012. Αυτή η διδακτορική διατριβή αναμένει να διερευνήσει τις επιδράσεις της χρηματοδότησης υποδομών από το δημόσιο, στην οικονομική επίδοση της Κίνας μετά την Κινεζική Οικονομική μεταρρύθμιση το 1978. Αρχικά, εκτιμούμε ταυτόχρονα ένα σύνολο από εξισώσεις που προέρχονται από ένα δυναμικό πλαίσιο μεγιστοποίησης κερδών. Παρουσιάζουμε τις ελαστικότητες της προσφοράς εκροών και ζήτησης εισροών ως προς το δημόσιο κεφάλαιο, όπως επίσης και τις αποδόσεις στις δημόσιες υποδομές βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα για όλες τις κινεζικές μεταποιητικές βιομηχανίες. Βρίσκουμε ότι οι ελαστικότητες εκροών ως προς το δημόσιο κεφαλαίο είναι θετικές και αυξάνονται από βραχυπρόθεσμα σε μακροπρόθεσμα σε όλες τις βιομηχανίες. Επιπλέον, το δημόσιο και το ιδιωτικό κεφάλαιο είναι συμπληρωματικά για όλους τους χρονικούς ορίζοντες, ενώ το δημόσιο κεφάλαιο και η εργασία είναι υποκατάστατα σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα, αλλά γίνονται συμπληρωματικά μακροχρόνια. Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ακόμα, ότι οι εισροές εργασίας και ιδιωτικού κεφαλαίου είναι συμπληρωματικά αγαθά, λόγω των αυξουσών τάσεων της ελαστικότητας της εργασίας και του ιδιωτικού κεφαλαίου από βραχυχρόνια σε μακροχρόνια βάση. Τελευταίο, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, αν και το κεφάλαιο υποδομών έχει υπερεπενδυθεί σε ολόκληρο τον τομέα της μεταποίησης σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα, το ιδιωτικό κεφάλαιο προσαρμόζεται στο βέλτιστο επίπεδο και οι διαφορές μεταξύ των αποδόσεων στο ιδιωτικό κεφάλαιο και στο δημόσιο κεφάλαιο μειώνονται. Για ορισμένες βιομηχανίες μάλιστα, οι διαφορές αυτές εξαλείφονται. Στη συνέχεια διερευνούμε τη σχέση μεταξύ της κατασκευής των δημόσιων υποδομών και των οικονομικών επιδόσεων στις κινέζικες περιφερειακές οικονομίες. Το κεφάλαιο τέσσερα εκτιμά ταυτόχρονα μια translog συνάρτηση κόστους και τα μερίδια εισροών. Από τα αποτελέσματα συνεπάγεται ότι: 1) Οι επενδύσεις σε δημόσιες υποδομές μειώνουν το κόστος σε όλες τις περιοχές. 2) Τα δημόσιο κεφάλαιο αποτελεί υποκατάστατο αγαθό για την εργασία και το ιδιωτικό κεφάλαιο, ενώ είναι υποκατάστατο αγαθό για τις ενδιάμεσες εισροές σε ορισμένες περιοχές, και συμπληρωματικό αγαθό για τις ενδιάμεσες εισροές σε άλλες περιοχές. 3) Οι αποδόσεις του δημόσιου κεφαλαίου είναι ως επί το πλείστον υψηλότερες από το μακροχρόνιο επιτόκιο της Κεντρική Τράπεζας. Αυτό το γεγονός δείχνει ότι η επένδυση σε δημόσια κεφάλαια είναι πιο παραγωγική από την επένδυση σε ιδιωτικά κεφάλαια για τις περισσότερες κινεζικές περιοχές. 4) Όσο χαμηλότερο είναι το υπάρχον δημόσιο κεφάλαιο μιας περιοχής, τόσο υψηλότερο είναι το κόστος ελαστικότητας. Τέλος θα συζητήσουμε τις επιπτώσεις της παραγωγικότητας, του χρηματοδοτούμενου από το δημόσιο κεφαλαίου, του εμπορικού ισοζυγίου και των όρων των εμπορικών συναλλαγών στην τεχνική αλλαγή και την παραγωγικότητας της εργασίας της κινεζικής εθνικής οικονομίας για την περίοδο 1979-2012. Χρησιμοποιώντας τη συνάρτηση εγχώριων πωλήσεων ως προσέγγιση πρώτης τάξεως, διασπάμε τη συνάρτηση συνολικής τεχνικής αλλαγής σε παραγωγικότητα, όρους εμπορίου, έλλειμμα εμπορίου και των δεικτών δημόσιων υποδομών. Βρίσκουμε ότι η επίδραση της παραγωγικότητας εξηγεί 84,44% των συνολικών τεχνικών αλλαγών και παίζει τον πιο σημαντικό ρόλο. Το δημόσιο κεφάλαιο αντιπροσωπεύει το 32,30% του συνόλου των τεχνικών αλλαγών, ενώ οι όροι του εμπορίου και το έλλειμμα εμπορίου επηρεάζουν αρνητικά τη συνολική τεχνική αλλαγή. Επιπλέον, με τη χρήση της προσέγγισης πρώτης τάξης μπορούμε να διασπάσουμε την ανάπτυξη της παραγωγικότητας της εργασίας σε παραγωγικότητα, όρους εμπορίου, ανάπτυξη πρωτογενών εισροών, ελλείμματος εμπορίου και δείκτες δημόσιου κεφαλαίου. Παρατηρούμε ότι ο ρυθμός αύξησης των πρωτογενών εισροών είναι ο παράγοντας που επηρεάζει περισσότερο την αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας. Η επίδραση των δημόσιων υποδομών είναι 11,66%, και οι όροι εμπορίου και το έλλειμμα εμπορίου εξακολουθούν να επηρεάζουν την ανάπτυξη της παραγωγικότητας της εργασίας αρνητικά. Η απόδοση του δημόσιου κεφαλαίου είναι 32.64% ετησίως για το σύνολο της κινεζικής οικονομίας και είναι υψηλότερη από την απόδοση στο ιδιωτικό κεφάλαιο (7,31%). Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να επενδύονται περισσότερα σε δημόσιες υποδομές σε όλη την Κινεζική οικονομία. Εν κατακλείδι, αναμένουμε να παρέχουμε μια συνολική εικόνα για τις επιδράσεις των χρηματοδοτούμενων από το δημόσιο υποδομών, στην οικονομική επίδοση στην Κίνα, μέσα από διαφορετικές προοπτικές.

Since the initiation of China's Economic Reform in 1978, the Chinese economy has witnessed a huge improvement, with the government expanding their investment in infrastructure capital, from 7 billion dollars in 1979 to 1196 billion dollars in 2012. This doctoral dissertation intends to explore the effects of publicly funded infrastructure on economic performance in China after its Economic Reform in 1978. Firstly, we estimate simultaneously a set of equations derived from a dynamic profit maximizing framework, and present elasticities of output supply and input demands to public capital and the returns to public infrastructure for short, intermediate, and long-run for all Chinese manufacturing industries. We find that the output elasticities of public capital are positive and increase from short-run to long-run in all the industries. Moreover, public capital and private capital are complements for all the industries in all the time horizons, whereas public capital and labor are substitutes in the short-run, but complements in the long-run. The results also reveal that labor and private capital inputs are complement goods to each other due to increasing trends of elasticities of labor and private capital from short-run to long-run. Last but not the least, infrastructure capital is over-invested to the whole manufacturing sector in the short-run, but as private capital adjusts to its optimal level, the gaps between returns to private capital and returns to public capital decrease, and even disappear for some industries. Next we explore the relationship between construction of public infrastructure and economic performance in Chinese regional economies. Chapter four estimates simultaneously the translog cost function and the input shares, and the results imply that 1) investment in public infrastructure reduces cost in all the regions; 2) public capital is a substitute good for labor and private capital, being a substitute good for intermediate input in some regions, and a complement good for intermediate input in other regions; 3) the returns to public capital are mostly higher than the central bank's long-term interest rate, which indicates that it is more productive to invest in public capital than private capital for most Chinese areas; 4) the lower the existing public capital of a region is, the higher the cost elasticity is. Finally, we discuss the effect of technical change, publicly financed capital, trade balance, and terms of trade on TFP and labor productivity of the Chinese economy over 1979-2012. Taking a domestic sales function in use of first order approximation approach, we decompose the unadjusted TFP function into technical change, terms of trade, trade deficit and public infrastructure effects. We find that the technical change effect plays the most important role, accounting for 84.44% of TFP; public capital accounts for 32.30% of TFP, whereas terms of trade and trade deficit affect TFP negatively. Moreover, we decompose labor productivity growth in use of first order approximation into technical change, terms of trade, capital deepening, trade deficit and public capital effects. We notice that capital deepening effect is the biggest factor to explain labor productivity growth. Public infrastructure effect is 11.66%, and terms of trade and trade deficit still affect labor productivity growth negatively. The return to public capital is 32.64% per year for the whole Chinese economy, which is higher than the rate of return to private capital - 7.31%; this shows that more public infrastructure should be invested for the whole Chinese economy. In conclusion, we expect to provide a comprehensive view of the effects of publicly financed infrastructure on economic performance in China through different perspectives.