Are children with limited prosocial emotions emotionally blind? Eye gaze and facial emotional expressions : The implementation of three intervention programs

Abstract

Εισαγωγή: Η σύγχρονη βιβλιογραφία εστιάζει στην αναπτυξιακή πορεία των ψυχοπαθητικών χαρακτηριστικών σε μια προσπάθεια να εξηγήσει τα συναισθηματικά προβλήματα και τα προβλήματα συμπεριφοράς που παρουσιάζονται στα πρώιμα στάδια της ανάπτυξης. Πρόσφατες έρευνες έχουν υποστηρίξει τη σημαντικότητα όλων των ψυχοπαθητικών χαρακτηριστικών (Μεγαλοπρέπεια, Χαρακτηριστικά σκληρότητας και Παρορμητικότητας), όπως αξιολογούνται από ένα νέο εργαλείο αξιολόγησης, το Child Problematic Traits Inventory (Colins et al., 2014), σε σχέση με άλλες θεωρητικά υποστηριζόμενες έννοιες όπως τα προβλήματα συμπεριφοράς. Η συσχέτιση των Χαρακτηριστικών Σκληρότητας (ΧΣ) με δυσκολίες ως προς την ενσυναίσθηση, έρχονται να υποστηρίξουν τις δυσκολίες του πληθυσμού ως προς τις γνωστικές συναισθηματικής επεξεργασίας. Η δυσκολία να εστιάσουν στην περιοχή των ματιών κατά τη συναισθηματική έκφραση των άλλων, καθιστά αυτή την ομάδα παιδιών λιγότερη ικανή να αναγνωρίσει το συναίσθημα που εκφράζεται και να συμπεριφερθεί κατά αντίστοιχο τρόπο. Δυσκολίες οι οποίες οδηγούν το ερευνητικό ενδιαφέρον στην αναγνώριση και την ανάπτυξη προγραμμάτων παρέμβασης που επιτρέπουν τη διαχείριση των δυσκολιών συναισθηματικής επεξεργασίας, και ενισχύουν τη συναισθηματική εκφραστικότητα. Μέθοδος: Η Μελέτη 1 αναφέρεται σε 1,238 παιδιά 3-9 ετών. Ανάλυση συσχέτισης και παλινδρόμησης πραγματοποιήθηκε μεταξύ των παραγόντων του CPTI και άλλων παραγόντων όπως τα προβλήματα συμπεριφοράς και οι γονικές πρακτικές. Για τη Μελέτη 2 μια υποομάδα με υψηλά επίπεδα ΧΣ (31 παιδιά) συμμετείχαν σε πείραμα οπτικής ιχνηλάτισης. Επαναλαμβανόμενες πολυμεταβλητές αναλύσεις (ANOVA) πραγματοποιήθηκαν μεταξύ των διαφορετικών ομάδων και την περιοχή ενδιαφέροντος, με στόχο την αξιολόγηση της κίνησης των ματιών. Στη Μελέτη 3 συμμετείχαν 16 παιδιά στο πρόγραμμα PCIT-CDI-CU, 16 παιδιά στο πρόγραμμα CARES, 21 παιδιά στο πρόγραμμα ΕΕ, ενώ 22 παιδιά αποτελούσαν την ομάδα ελέγχου. Επαναλαμβανόμενες πολυμεταβλητές αναλύσεις (ANOVA) με τις ομάδες θεραπείας και τη συναισθηματική τους αντίδραση όπως αξιολογήθηκε από πρόγραμμα πρόσωπο-αγνωσίας σε διαφορετικά συναισθηματικά πλαίσια, πριν, αμέσως μετά και τρεις μετά την ολοκλήρωση της παρέμβασης, είχε σαν στόχο την αξιολόγηση των συναισθηματικών τους δυσκολιών. Ευρήματα: Οι αναλύσεις συσχέτισης και παλινδρόμησης (Μελέτη 1) υποστήριξαν τη μοναδική συσχέτιση των ψυχοπαθητικών χαρακτηριστικών με τα συναισθηματικά προβλήματα και τα προβλήματα συμπεριφοράς. Η Παρορμητικότητα παρουσίασε υψηλή συσχέτιση με τα προβλήματα συμπεριφορά, καθώς υψηλή ήταν και η συσχέτιση των ΧΣ με δυσκολίες στην Ενσυναίσθηση. Όλα τα ψυχοπαθητικά χαρακτηριστικά σχετίζονταν θετικά με τις μη αποτελεσματικές γονικές πρακτικές και τα προβλήματα στις σχέσεις με τους συνομήλικους. Η Μελέτη 2 παρουσίασε μια σημαντική αλληλεπίδραση μεταξύ της περιοχής ενδιαφέροντος και των επιπέδων των ΧΣ, ανεξάρτητα από το εκφραζόμενο συναίσθημα, προσφέροντας επιπλέον υποστήριξη στη θεωρία που αφορά τη μειωμένη βλεμματική επαφή εκ μέρους της ομάδας αυτής. Τέλος, η Μελέτη 3 έχει υποστηρίξει αύξηση της έκφρασης της λύπης σε απάντηση αρνητικών συναισθημάτων, υποστηρίζοντας τη σημαντικότητα της πρώιμης παρέμβασης. Συζήτηση: Τα ευρήματα επιβεβαιώνουν τη σημαντικότητα όλων των ψυχοπαθητικών χαρακτηριστικών στα πλαίσια μιας περιεκτικής αξιολόγησης των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν τα παιδιά αυτά στα πρώιμα στάδια της ανάπτυξης. Η κλινικής αξιολόγηση θα πρέπει να αξιολογεί το σύνολο των χαρακτηριστικών αυτών και τη σχέση τους με άλλα χαρακτηριστικά, όπως τα προβλήματα συμπεριφοράς ή και τα συναισθηματικά προβλήματα. Επιπλέον, υποδεικνύοντας τις γνωστικές δυσκολίες παιδιών με ΧΣ, τη δυσκολία τους να εστιαστούν στην περιοχή των ματιών, και την αποτελεσματικότητα παρεμβάσεων που ενισχύουν τις γονικές πρακτικές και τις γνωστικές δεξιότητες των παιδιών, η παρούσα έρευνα υποστηρίζει τη σημαντικότητα της πρώιμης παρέμβασης.

Introduction: Current empirical work has focused on understanding the development of psychopathic traits to explain the severe emotional and behavioral problems early in development. Recent studies supported the importance of psychopathic dimensions (Grandiosity-Deceitfulness, Callous-Unemotional, Impulsivity-Need for stimulation) assessed with the newly developed Child Problematic Traits Inventory (Colins et al., 2014), in further investigating their unique associations with theoretically relevant constructs of interest. The increased relation of Callous-Unemotional (CU) traits with deficiencies in empathic concern, come in support of their cognitive deficiency of this population. Their inability to fixate on the eye region of emotional faces make them incapable to identify the emotion expressed and adapt their behavior accordingly. Difficulties that lead research interest in early intervention strategies that can ameliorate emotional processing deficiencies and enable an enhanced emotional engagement and expression. Methods: Study 1 consisted of 1,238 children age 3-9 years at initial assessment. Zero-order correlations and regression analyses between CPTI scores and several behavioral, emotional and contextual variables were conducted. For Study 2 a sub-sample children scoring high on CU traits (31 children) participated in the Eye-tracking experiment. Repeated ANOVA’s conducted with the high and low CU traits groups, with the different emotional expressions and areas of interest, in order to assess their eye gaze. For Study 3, 16 children participated in the Parent Child Interaction Therapy for children high on CU traits, 16 children participated in the Coaching and Rewarding Emotional Skills, and 21 children participated in the Emotional Engagement. The wait-list groups consisted of 22 children. Repeated ANOVA’s were conducted with intervention groups and their facial expressions assessed with FaceReader technology in different emotional contexts, prior, after and in three-months follow-up period aiming to assess the amenability of their emotional processing difficulties. Results: For the Study 1, zero-order correlations and regression analyses revealed a unique contribution of each psychopathic dimension to emotional and behavioral problems. INS dimension indicated its importance in behavioral problems, while CU dimension uniquely predicted an impaired empathic concern. All the psychopathic dimensions were positively related with negative parental practices and peer problems. For the Study 2, a significant area of interest and CU group interaction was indicated for all the emotional expressions, supporting the reduced fixation of the High CU traits group in individuals’ eye region irrespective of the emotion expressed. For the Study 3, the analysis mainly revealed an increase in expression of sadness indicated in response to distressing cues, while the differentiation of children’s emotional expression come in support of the effectiveness of the intervention programs. Discussion: The findings confirm the importance of a comprehensive assessment of the psychopathic dimensions early in development in an attempt to understand better this population’s special needs and difficulties. Clinical assessment of psychopathic traits should routinely evaluate all these dimensions and their unique relations to external constructs of interest. In addition, by supporting an attention-to-the eyes deficiency in children’s high on CU traits emotional processing strategies and the effectiveness of parental warmth and cognitive skills training, the current study further support the development of more adequate intervention programs.