Η εμπορία προσώπων ως σύγχρονη μορφή δουλείας και η απαγόρευση της από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Abstract

Η διπλωματική εργασία πραγματεύεται το φαινόμενο της εμπορίας προσώπων («human trafficking»), της παράνομης διακίνησης ατόμων και της εκπόρνευσης ή άλλου είδους εκμετάλλευσης τους, ως μορφή σύγχρονης δουλείας και τη συστηματική παραβίαση του Άρθρου 4 της ΕΣΔΑ. Μία σύντομη περιγραφή των μορφών που απαγορεύονται από το Άρθρο 4, κρίνεται απαραίτητη στο πρώτο κεφάλαιο, όπως και η αναφορά στη σπουδαιότητα του ΕΔΔΑ ως το αρμόδιο δικαστικό όργανο που εξετάζει την παραβίαση του Άρθρου 4 της Σύμβασης. Στο δεύτερο κεφάλαιο, θα επιχειρηθεί η παρουσίαση της έννοιας του όρου «εμπορία προσώπων», όπως συναντάται στο Πρωτόκολλο του Παλέρμο, έννοια η οποία χρησιμοποιείται από το ΕΔΔΑ στις υποθέσεις που αφορούν εμπορία προσώπων. Στο τρίτο και τέταρτο κεφάλαιο, θα αναλυθεί εκτενώς η νομολογία του ΕΔΔΑ για το ζήτημα της εμπορίας προσώπων μέσα από τη σεξουαλική εκμετάλλευση θυμάτων εμπορίας, αλλά και μέσω της εκμετάλλευσης παράτυπων εργατών.

The dissertation describes the phenomenon of human trafficking, the smuggling of persons and prostitution, or other forms of exploitation, as a form of modern slavery and the systematic violation of Article 4 of the ECHR. A brief description of the forms prohibited by Article 4 is deemed necessary in the first chapter, as well as a reference to the importance of the ECtHR as the competent judicial body which examines the violation of Article 4 of the Convention. In the second chapter, an attempt will be made to introduce the concept of the term "trafficking in persons", as found in the Palermo Protocol, a term used by the ECtHR in cases involving trafficking in persons. In the third and fourth chapters, the case-law of the ECtHR on the issue of trafficking in persons through the sexual exploitation of victims of trafficking, but also through the exploitation of illegal workers, will be analyzed.