The urban craftsman social network

Abstract

Αφορμή της παρούσας διπλωματικής εργασίας αποτελούν ορισμένα διεθνή παραδείγματα εργασιακών περιβάλλοντων στα οποία οι εργαζόμενοι φαίνεται να « εγκλωβίζονται » μέσα σε ένα κλειστό θύλακα ο οποίος επιδιώκει την αύξηση της παραγωγής δίχως να λαμβάνει υπόψη τις επιθυμίες και απόψεις τους και, κατ ‘ επέκταση, δυσχεραίνει την ποιότητα της εργασιακής τους ζωής. Τα εργασιακά αυτά μοντέλα, προωθούν έναν γρήγορο ρυθμό ζωής ο οποίος τείνει να αποξενώνει τον άνθρωπο από τον κοινωνικό του περίγυρο. Ιδιαίτερη ώθηση προς εκκίνηση της μελέτης αποτέλεσε και η θεωρία του Τεηλορισμού. Η θεωρία αυτή αναπτύσσεται τέλη 19ου αιώνα και στοχεύει στην βελτίωση της οικονομικής αποδοτικότητας όπως και της παραγωγικότητας της εργασίας. Ο Φρέντερικ Τέηλορ, ιδρυτής της θεωρίας αυτής κατόρθωσε έμμεσα να επηρεάσει και να διαμορφώσει εργασιακά μοντέλα τα οποία περιορίζουν τους εργαζόμενους απο τα υπόλοιπα κοινωνικά σύνολα και λειτουργούν καταπιεστικά σε αυτούς ακόμη και σήμερα. Ως απάντηση στα εταιρικά αυτά μοντέλα, αντιπροτείνεται ένα εργασιακό οικοσύστημα το οποίο έχει κοινό παρονομαστή τη βιωσιμότητα και τον άνθρωπο. Ένα τέτοιο μοντέλο υφίσταται στην εντός των τειχών Λευκωσία — αποτελούμενο από σειρά εργαστηρίων και τεχνιτών — το οποίο, φυσικά, αντιμετωπίζει τις δικές του προκλήσεις. Η διπλωματική εκκινεί με την καταγραφή των αναγκών αλλά και των δυνατοτήτων αυτού του ιδιαίτερου οικοσυστήματος. Αντικείμενο της μελέτης της εργασίας είναι η ποιότητα ζωής των τεχνιτών στην πόλη και ο εντοπισμός των συνθηκών που συντελούν ώστε να τον βελτιώσουν. Τίθεται δηλαδή σαν βασικό ερώτημα « Πως μπορεί η αρχιτεκτονική να συμβάλει στη δημιουργία ενός πιο βιώσιμου περιβάλλοντος για τους τεχνίτες στην παλιά πόλη, ενθαρρύνοντας διαδράσεις ανάμεσα σε διαφορετικές κοινωνικές ομάδες; » Ταυτόχρονα, επιχειρείται ο επαναπροσδιορισμός των εννοιών του « ανήκειν » και της « κοινής χρήσης » με αρχιτεκτονικούς όρους. Η μελέτη στοχεύει στη δημιουργία ενός αστικού δικτύου στο οποίο επιτυγχάνεται η προώθηση αλλά και η αναγνώριση της δουλειάς των χρηστών όπως επίσης δημιουργία υποδομών οι οποίες καλλιεργούν κουλτούρα συνέργειας και συνεργασίας, ενθαρρύνοντας παράλληλα τη συναναστροφή διάφορων κοινωνικών ομάδων. Ουσιαστικά το δίκτυο αυτό δημιουργεί μια « κυκλική οικονομία » μέσα απο την οποία αναδεικνύεται και ενισχύεται η αλυσίδα των υφιστάμενων εργαστηρίων ενώ παράλληλα συμβάλλει στο σχηματισμό καλύτερων συνθηκών εργασίας. Προτείνονται 3 χώροι για επέμβαση. Αρχικά, στον πρώτο χώρο παρέμβασης προτείνεται ένα πολυεργαστήριο και χώροι διαλειμάτων. Στόχος του είναι να φέρει κοντά διαφορετικές ομάδες τεχνιτών έτσι ώστε να δημιουργήσει συνθήκες αλληλεπίδρασης μεταξύ τους επισυνάπτοντας σχέσεις που θα τους βοηθήσουν μελλοντικά. Παράλληλα και με τη βοήθεια των ανοικτών χώρων διαλείμματος ενισχύεται η κοινωνικοποίηση και με άλλους χρήστες στην πόλη. Στο δεύτερο τεμάχιο προτείνονται χώροι συναντήσεων και χώροι για διεξαγωγή εργαστηρίων και εφήμερων εκθέσεων. Βασικός σκοπός του είναι η προώθηση της δουλειάς των τεχνίτων όπως και η περεταίρω αναγνώριση απο το κοινό αλλά και η οικονομική ευεξία. Επιπλέον ενθαρρύνεται το στοιχείο της ξεκούρασης όπως και της συναναστροφής. Τέλος στον τρίτο χώρο προτείνεται περιοδική διαμονή και δημόσιοι χώροι ξεκούρασης. Το πρόγραμμα αυτό καθορίζεται κυρίως για ξένους τεχνίτες οι οποίοι θα παραμένουν για ένα μικρό χρονικό διάστημα στην περιοχή για να λάβουν μέρος σε εργαστήρια που θα συμβαίνουν κατά καιρούς. Ακόμη μέσα από τους χώρους ξεκούρασης θα ενδυναμώνεται η σχέση μεταξύ των ντόπιων και των επισκεπτών.

The reason triggering point of this diploma thesis are some international examples of work environments in which employees seem to be "trapped" in a closed pocket/system which seeks to increase labor productivity without taking into account their wishes and views and, consequently, complicates the quality of their professional life. These working environments, force a fast pace of life which tends to alienate people from their social life. The theory of Taylorism was a relevant starting point of the study. The theory was developed in the late 19th century and aimeds to improve economic efficiency as well as labor productivity. Frederick Taylor, the founder of this theory, indirectly succeeded in influencing and shaping working models that restrict workers from other social groups and work oppressively on them even today. In response to these corporate models, an alternative ecosystem of work environment is proposed that focuses on sustainability and the quality of life of the employees. Such an ecosystem, it could be argued that exists exists within the old city of Nicosia - consisting of a series of workshops and craftsmen - which, of course, faces its own challenges and deficiencies. The project starts with documenting the needs of this system but also the possibilities of this particular ecosystem. The object of the study of the work is the quality of life of the craftsmen in the city and the identification of the conditions that contribute to their improvement. In other words, the key question is "How can architecture enable the creation of a more sustainable environment for craftsmen in the old town, encouraging interactions between different social groups?" At the same time, the attempt of the project is to redefine terms like that of "belonging" and "common use" in architectural terms. The study aims to create an urban network in which the promotion and recognition of users' work is achieved, as well as the creation of an infrastructure that cultivates a culture of synergy and cooperation, while encouraging the coexistence of various social groups. In essence, this network creates a "circular economy" through which the chain of existing laboratories is highlighted and strengthened, while at the same time contributing to the formation of better working conditions. Three areas for intervention are suggested. Initially, in the first intervention area, a multi-laboratory with resting areas are proposed. Its goal is to bring together different groups of craftsmen in order to create opportunities for interaction amongst them by attaching relationships that will help them in the future. At the same time, with the help of open resting spaces, socialization with other users in the city is enhanced. In the second part, meeting spaces, workshops and spaces for ephemeral exhibitions are proposed. Its main purpose is to promote the work of craftsmen and support their economy. In addition, the element of resting and relaxation as well as socializing is encouraged. Finally, in the third area, periodic accommodation and public rest areas are proposed. This program is mainly designed for foreign craftsmen who will stay for a short period of time in the area to participate in workshops and relevant events. These resting areas, will provide a space for socialization strengthening the relationship between the locals and the visitors.