Advancements in Indirect Questioning Techniques

Abstract

Οι Τεχνικές ΄Εμμεσης Ερώτησης εμφανίστηκαν λόγω της αδυναμίας συλλογής αξι-όπιστων δεδομένων για ανθρώπινους πληθυσμούς, όταν σε αυτούς πραγματοποιούνται δειγματοληπτικές έρευνες για ευαίσθητα σε περιεχόμενο θέματα (π.χ. σεξουαλική συ-μπεριφορά, χρήση ναρκωτικών ουσιών κ.λπ.). Σε διάφορες δειγματοληπτικές έρευνες σε ομάδες πληθυσμών, οι ερευνητές αντιμετωπίζουν ποικίλες δυσκολίες στη συλλογή αξιόπι-στων δεδομένων λόγω της προκατάληψης και της μεροληψίας απάντησης (answer-bias) και γενικά λόγω των μη δειγματοληπτικών σφαλμάτων (non-sampling errors). Σε πε-ρίπτωση που το υπό διερεύνηση ζήτημα είναι ευαίσθητο ή στιγματιστικό, οι άνθρωποι διστάζουν να συμμετάσχουν ή να απαντήσουν ειλικρινά σε ερωτήσεις που παραβιάζουν την ιδιωτικότητά τους, επομένως δίνονται ψευδείς ή παραπλανητικές απαντήσεις εάν εφαρ-μοστεί Τεχνική ΄Αμεσης Ερώτησης. Μία διέξοδος από αυτή τη δυσκολία παρέχεται από τις περίφημες Τεχνικές ΄Εμμεσης Ερώτησης. Η έμμεση ερώτηση έχει χρησιμοποιηθεί από ψυχολόγους και εμπόρους από τη δεκαετία του 1950 (Matarazzo et al. (1956), Westfall et al. (1957), Dalton et al. (1994)). Ωστόσο, ο Warner (1965) ήταν ο πρώτος ερευνητής που δημοσίευσε μια ερευνητική εργασία σχετικά με τις Τεχνικές ΄Εμμεσης Ερώτησης. Είναι γεγονός ότι η τεχνική του Warner έχει δημιουργήσει ένα νέο πεδίο ερευνητικής δρα-στηριότητας. Ο Fisher (1993) πραγματοποίησε μια λεπτομερή μελέτη για να διερευνήσει την εγκυρότητα της μεθόδου αυτής. Οι Fisher and Katz (2008) διεξήγαγαν αρκετές μελέτες οι οποίες επιβεβαίωσαν ότι ενώ οι άμεσες ερωτήσεις επηρεάζονται από την προ-κατάληψη της κοινωνικής επιθυμίας (social desirability bias), οι έμμεσες ερωτήσεις δεν επηρεάζονται. Κατά τη διάρκεια των ετών, πολλοί άλλοι ερευνητές πρότειναν διάφορες επεκτάσεις και γενικεύσεις με βάση την τεχνική του Warner. Σκοπός των επεκτάσεων και γενικεύσεων είναι η βελτίωση και η διαφοροποίηση της «πρωτότυπης» μεθόδου για την καλύτερη προστασία της ιδιωτικότητας των συμμετεχόντων. Οι Τεχνικές ΄Εμμεσης Ερώτησης καλύπτονται λεπτομερώς στην πρόσφατη μονογρα-φία των Chaudhuri and Christofides (2013) καθώς και στη μονογραφία των Chaudhuri (2011), Chaudhuri and Mukerjee (1988), Fox and Tracy (1986). Σε αυτή τη διατριβή, εξετάζουμε εν συντομία μερικές από τις Τεχνικές ΄Εμμεσης Ερώτησης. Αν και οι πε-ρισσότερες από τις τεχνικές εμπίπτουν στην κατηγορία των Τεχνικών Τυχαιοποιημένης Απάντησης, μια άλλη προσέγγιση, η Τεχνική Καταμέτρησης Δηλώσεων, αποτελεί μια εναλλακτική λύση. Η Τεχνική Τυχαιοποιημένης Απάντησης του Warner (1965), το Μο-ντέλο τυχαιοποιημένης απάντησης άσχετων ερωτήσεων των Greenberg et al. (1969) και η Τεχνική Καταμέτρησης Δηλώσεων στην οποία επικεντρώνεται η έρευνά μας, περι-γράφονται και εξηγούνται αναλυτικά σε επόμενα κεφάλαια. Ο κύριος στόχος της παρούσας έρευνας ήταν η εύρεση νέων εκδοχών που θα προ-στατεύουν πλήρως την ιδιωτικότητα των συμμετεχόντων. Από όσο γνωρίζουμε, μέχρι τώρα όλες οι προτεινόμενες μεθοδολογίες δεν διασφαλίζουν πλήρως την προστασία της ιδιωτικότητας και σε περιπτώσεις που προστατεύεται πλήρως η ιδιωτικότητα η τεχνική δεν μπορεί να εφαρμοστεί εύκολα. Σε αυτή τη διατριβή, παρουσιάζουμε μερικές αναθεωρη-μένες τεχνικές της Τεχνικής Καταμέτρησης Δηλώσεων χωρίς floor and ceiling e ects. Επίσης, μια άλλη προσέγγιση θα μπορούσε να είναι μια μεθοδολογία που συνδυάζει την Τεχνική Τυχαιοποιημένης Απάντησης και την Τεχνική Καταμέτρησης Δηλώσεων, αλλά χωρίς τη χρήση συσκευής τυχαιοποίησης. Μια τέτοια προσέγγιση περιλαμβάνει την Τε-χνική Τυχαιοποιημένης Απάντησης και την κλασική Τεχνική Καταμέτρησης Δηλώσεων ως ειδικές περιπτώσεις. Ο συντριπτικός όγκος της έρευνας για τις Τεχνικές ΄Εμμεσης Ερώτησης επικεντρώνε-ται σε αμερόληπτες εκτιμήτριες σε βάρος άλλων παραγόντων, όπως η ακρίβεια της εκτι-μήτριας και η προστασία της ιδιωτικότητας. Σε αυτήν την έρευνα δώσαμε μεγαλύτερη έμφαση στην κατασκευή εκτιμητριών που μπορεί να μην είναι απαραίτητα αμερόληπτες, αλλά που προστατεύουν καλύτερα την ιδιωτικότητα των συμμετεχόντων. Για τον λόγο αυτό, προτείνουμε διάφορες επεκτάσεις της Τεχνικής Καταμέτρησης Δηλώσεων και σε ο-ρισμένες περιπτώσεις συζητάμε τα σχετικά μέτρα προστασίας της ιδιωτικότητας. Επίσης, διερευνούμε και προσπαθούμε να βρούμε τον βέλτιστο αριθμό των μη ευαίσθητων σε περιεχόμενο στοιχείων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν, ώστε να έχουμε την μέγιστη δυνατή ακρίβεια της εκτιμήτριας και ταυτόχρονα να μην τίθεται σε κίνδυνο η προστασία της ιδιωτικότητας. Τέλος, επιθυμούμε να ελέγξουμε εάν τα αποτελέσματα που λαμβάνονται χρησιμοποι-ώντας διάφορες Τεχνικές ΄Εμμεσης Ερώτησης (π.χ. την μέθοδος του Warner, το Μο-ντέλο τυχαιοποιημένης απάντησης ασυσχέτιστων ερωτήσεων, την Τεχνική Καταμέτρησης Δηλώσεων κλπ.) έναντι της μεθόδου άμεσης απάντησης είναι πιο ακριβής ή όχι. Για κάθε τεχνική, χτίζουμε ένα σενάριο και υποθέτουμε ότι έχουμε ένα δείγμα μεγέθους n με επανάθεση από τον πληθυσμό και κάθε συμμετέχων δίνει μια άμεση απάντηση για το ευα-ίσθητο σε περιεχόμενο στοιχείο και μια έμμεση απάντηση. Από τα αποτελέσματα που παρουσιάζονται μπορούμε εύκολα να συμπεράνουμε ότι αξίζει η εφαρμογή και η χρήση των Τεχνικών ΄Εμμεσης Ερώτησης.

Indirect Questioning Techniques have appeared due to the inability to gather reliable data on human populations when sample surveys on sensitive items (e.g. sexual behavior, drug abuse etc.) are carried out. In sample surveys of human populations, researchers are faced with various difficulties in gathering reliable data such as evasive answer-bias and non-sampling errors in general. In case the issue under investigation is sensitive or stigmatizing, people are reluctant to participate or to honestly answer questions that violate their privacy, so false or misleading answers are given if a direct questioning technique is applied. One way out of this difficulty is provided by the celebrated techniques of indirect response. Indirect questioning has been used by psychologists and merchants since the 1950s (Matarazzo et al. (1956), Westfall et al. (1957), Dalton et al. (1994)). However, Warner (1965) was the first researcher to publish a research paper concerning Indirect Questioning Techniques. It is a fact that Warner's paper has created a separate field of research activity. Fisher (1993) carried out a detailed study to investigate the validity of the method. Fisher and Katz (2008) conducted several studies which confirmed that while direct questions are affected by social desirability bias, indirect questions are not. During the years, many other researchers proposed various extensions and generalizations based on Warner's technique. The purpose of the extensions and generalizations is the improvement and the diversification of the "original" method in order to better protect the privacy of the participants. Indirect Questioning Techniques are covered in detail in the recent monograph of Chaudhuri and Christofides (2013) as well as in the monographs of Chaudhuri (2011), Chaudhuri and Mukerjee (1988) and Fox and Tracy (1986). In this thesis, we review some of the Indirect Questioning Techniques. Although most of the techniques fall in the category of Randomized Response, one approach, the Item Count Technique is an alternative. The Randomized Response Technique of Warner (1965), the Unrelated Characteristic Model of Greenberg et al. (1969) and the Item Count Technique on which our research is focused, are fully described and explained. The main objective of this research was to find new versions which will fully protect the privacy of the participants. To the best of our knowledge, until now all the proposed methodologies do not fully ensure the protection of privacy and in cases their privacy is protected the technique can not be easily applied. In this thesis, we introduce some revised designs of the Item Count Technique with no floor and ceiling effects. Also, another approach is a methodology which combines the Randomized Response Technique and the Item Count Technique, but without the use of a randomizing device. Such an approach includes Randomized Response Technique and the Classical Item Count Technique as special cases. The overwhelming amount of research on Indirect Questioning Techniques focuses on unbiased estimators at the expense of other aspects such as the accuracy and the protection of privacy. In this research we put more emphasis on producing estimators which may not necessarily be unbiased but which better protect the privacy of the participants. For this reason, we propose various revised versions of the Item Count Technique and in some cases, we discuss the related measures of the protection of privacy. Also, we investigate and try to find the optimal number of nonsensitive items used so that the accuracy of the estimator is improved and at the same time the protection of privacy is not jeopardized. Finally, we wish to check whether the results received using various Indirect Questioning Techniques (e.g. Warner’s technique, Unrelated Question Model, ICT etc.) versus the direct questioning method are more accurate or not. For each technique, we build a scenario and we assume that we have a sample of size n drawn with replacement from the population and each participant provides a direct response for the sensitive item and an indirect response. From the results generated we can easily conclude that the Indirect Questioning Techniques are worth applying.