Ανάπτυξη υπολογιστικής σκέψης παιδιών ηλικίας 4 εως 6 μέσω παρεμβάσεων προγραμματισμού και ενσώματης νόησης
![Thumbnail](/bitstream/handle/7/66344/Aikaterini_Giatra_2024_secured.pdf.jpg?sequence=6&isAllowed=y)
Προβολή/ Open
Ημερομηνία
2024-05-27Συγγραφέας
Γιατρά, ΑικατερίνηΕκδότης
Πανεπιστήμιο Κύπρου, Σχολή Κοινωνικών Επιστημών και Επιστημών Αγωγής / University of Cyprus, Faculty of Social Sciences and EducationPlace of publication
ΚύπροςGoogle Scholar check
Keyword(s):
Metadata
Εμφάνιση πλήρους εγγραφήςΕπιτομή
Καθώς η κοινωνία εξελίσσεται, αυξάνονται οι απαιτήσεις για ανθρώπινο δυναμικό με
εξειδικευμένες δεξιότητες, ιδιαίτερα στους τομείς της ψηφιακής τεχνολογίας, των επιστημών, της μηχανικής, των μαθηματικών και των ανθρωπιστικών και κοινωνικών επιστημών. Αυτή η ζήτηση οδηγεί στην ανάγκη για ανάπτυξη δεξιοτήτων όπως η συνεργασία, η κριτική σκέψη και η δημιουργική επίλυση προβλημάτων. Η Υπολογιστική Σκέψη, ένας όρος που ορίστηκε αρχικά από τον Seymour Papert και αναδιατυπώθηκε από την Jeannette Wing, περιγράφει μια διεργασία σκέψης για την επίλυση προβλημάτων και τον σχεδιασμό συστημάτων, χρησιμοποιώντας θεμελιώδεις έννοιες της επιστήμης των υπολογιστών.
Η Υπολογιστική Σκέψη έχει αναδειχθεί σε μία πολυδιάστατη έννοια που περιλαμβάνει
διάφορες δεξιότητες, όπως η αφαιρετική σκέψη, η διάσπαση προβλημάτων σε μικρότερα
επιμέρους μέρη, η αλγοριθμική σκέψη (οργάνωση εντολών σε χρονολογική σειρά), η
αποσφαλμάτωση και η γενίκευση της λύσης ενός προβλήματος σε άλλα παρόμοια.
Στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής ανάγκης για την ενσωμάτωση της Υπολογιστικής Σκέψης από
μικρή ηλικία, τα παιδιά καλούνται να αντιμετωπίσουν προβλήματα καθημερινά, κτίζοντας γνωστικά σχήματα που θα τους βοηθήσουν να ενσωματώσουν πολύπλοκες γνώσεις και να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας. Η συγκεκριμένη έρευνα εξετάζει τις διεργασίες προγραμματισμού και την ανάπτυξη της αλγοριθμικής σκέψης και της αποσφαλμάτωσης σε παιδιά πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, μέσω δύο παρεμβάσεων διδασκαλίας. Η έρευνα αποσκοπεί στον σχεδιασμό και την ανάπτυξη μιας διδακτικής παρέμβασης που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των παιδιών, προσφέροντας ενδιαφέροντα ευρήματα για την επιστημονική κοινότητα και την εκπαίδευση. As society evolves, the demand for human resources with specialized skills increases,
particularly in the fields of digital technology, sciences, engineering, mathematics, and the
humanities and social sciences. This demand leads to the need for developing skills such as
collaboration, critical thinking, and creative problem-solving. Computational Thinking, a termoriginally coined by Seymour Papert and redefined by Jeannette Wing, describes a thought process for problem-solving and system design using fundamental concepts of computer science.
Computational Thinking has emerged as a multidimensional concept encompassing various skills, such as abstract thinking, decomposition of problems into smaller parts, algorithmic thinking (organization of commands in a chronological sequence), debugging, and
generalization of the solution of one problem to others.
Within the educational necessity to integrate Computational Thinking from an early age,
children are faced daily with problems that build cognitive schemas helping them incorporate
complex knowledge and meet the demands of modern society. This research examines the
programming processes and the development of algorithmic thinking and debugging in primary education children, through two teaching interventions. This study aims to design and develop an educational intervention that meets the children's needs, offering interesting findings for the scientific community and education.
Collections
Cite as
Οι παρακάτω άδειες σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο: