Empirical evidence of a successful, sustainability-driven adaptive reuse : a multiple linear regression approach

Abstract

Η διατριβή αυτή αφορά την εξέταση των καθοριστικών παραγόντων μιας επιτυχημένης, βιώσιμης ανάπτυξης. Η πρακτική της προσαρμοστικής επανάχρησης συνδέεται με την αειφόρο ανάπτυξη, και παρόλο που πιστεύεται ευρέως ότι κυρίως οικονομικοί παράγοντες οδηγούν πιθαvά σχέδια ανάπτυξης, μέσω αυτής της έρευνας γίνεται αντιληπτό ότι, στην περίπτωση της προσαρμοστικής επανάχρησης, υπάρχουν και μερικά άλλα συμμετέχοντα κριτήρια. Η εφαρμοζόμενη μεθοδολογία που χρησιμοποιείται για να εξεταστεί το αρχικό ερευνητικό ερώτημα είναι η πολλαπλή γραμμική παλινδρόμηση, και τα συμμετέχοντα κριτήρια που περιλαμβάνονται στο μοντέλο προέρχονται από τα πεδία των κοινωνικο-οικονομικών, του πολιτισμού και του περιβάλλοντος. Τα κριτήρια αυτά είναι επιτυχείς υποστηρικτές τόσο της πρακτικής της προσαρμοστικής επανάχρησης όσο και των σχεδίων για βιώσιμη ανάπτυξη του δομημένου περιβάλλοντος. Το πλεονέκτημα που δίνεται με την εφαρμογή στατιστικών μεθόδων για την εξέταση πολύ-κριτηριακών περιπτώσεων είναι η δυνατότητα για καλά δικαιολογημένα ευρήματα και η πιθανότητα για περαιτέρω διερευνήσεις του θέματος. Τα συμπεράσματα, αν και ενδεικτικά, θεωρούνται πολύτιμο εργαλείο για όλα τα εμπλεκόμενα στελέχη στη λήψη αποφάσεων που στοχεύουν στην επίτευξη επιτυχών βιώσιμων κτηριακών προσαρμογών. Επιπλέον, αν και τα συμπεράσματα που διατυπώνονται σε αυτή τη διατριβή απορρέουν από εφαρμοσμένη έρευνα με στοιχεία μόνο από την Κύπρο, η εφαρμοζόμενη μεθοδολογία θα μπορούσε να εφαρμοστεί σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, ανοίγοντας έτσι τους ορίζοντες για μια πιο διευρυμένη διερεύνηση της πρακτικής της προσαρμοστικής επανάχρησης.

This thesis is about examining the determinants of a successful, sustainability-driven development. The practice of adaptive reuse is connected with sustainable development and although it is widely believed that mainly economic factors drive possible development schemes, it is found through this research that, in the case of adaptive reuse, there are some other participating criteria. The methodological tool implemented to obtain the results is multiple regression analysis and the contributions included in the model derive from the realms of socio-economics, culture, and the environment. These vital contributions are successful proponents of both the practice of adaptive reuse and sustainability-driven developments of the built environment. The advantage gained by applying statistical methods to examine multi-criteria cases is the possibility for well-justified observations; the conclusions, although being indicative, are seen as a valuable tool for decision makers and involved stakeholders aiming to achieve successful sustainable adaptations. Although the findings overviewed in this thesis derive from applied research with data from Cyprus, the implemented methodology could be applied to a broader context, hence opening up the horizons for a broader exploration of the practice of adaptive reuse.