Αμυντική συνεργασία εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης: δυνατότητες, προκλήσεις και προοπτικές δημιουργίας Ευρωπαϊκού Στρατού

Abstract

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει καταφέρει τα μέγιστα όσον αφορά την συνεργασία των κρατών-μελών της, γεγονός που αντανακλάται στην ταχύτητα με την οποία αυξάνεται συνεχώς το εύρος των θεμάτων που τα κράτη - μέλη διαχειρίζονται από κοινού. Βέβαια, παρά την δυνητικά ισχυρή συνεργασία που έχει επιτευχθεί, και ιδίως όσο αφορά την οικονομία και την απελευθέρωση του εμπορίου, τα ερωτήματα παραμένουν πολλά όταν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων τεθεί το θέμα της ασφάλειας. Όπως είναι γνωστό, η ΕΕ, δεν αποτελεί στρατιωτική δύναμη αφού δεν διαθέτει κοινό ευρωπαϊκό στρατό για τα κράτη-μέλη της, με αποτέλεσμα να εγείρονται ερωτήματα για το κατά πόσο είναι δέσμια του Οργανισμού Βορειοατλαντικής Συμμαχίας (ΝΑΤΟ) στον ζωτικό αυτό τομέα της ασφάλειας. Το παρόν ερευνητικό δοκίμιο εξετάζει κατά πόσο η ΚΠΑΑ έχει καταφέρει να αναπτύξει μια τελέσφορη αμυντική συνεργασία μεταξύ των κρατών - μελών μέσα απο την αξιολόγηση τριων αποστολών/επιχειρήσεων: EUFOR Althea (Βοσνία), EULEX Kosovo (Κόσοβο) και EUFOR Libya (Λιβύη). Μέσα απο τα συμμπεράσματα που εξάγονται απο την συκριτική ανάλυση των τριων μελετών περίπτωσης, της αξιολόγησης των επί μέρους στρατηγικών αξόγων που δημιουργεί η ΕΕ με άλλους σημαντικούς δρώντες ασφαλείας (ΗΠΑ, Ρωσία,Κίνα) αλλά και των νέων δεδομένων που επιφέρει το BREXIT, η παρούσα μελέτη έρχεται να καταδείξει την σημαντικότητα της εγκαθίδρυσης ενός ενιαίου ευρωπαϊκού στρατού. Ένα τέτοιο μεγαλεπίβολο έργο θα ενισχύσει τον αμυντικό ρόλο της ΕΕ στο παγκόσμιο πολιτικό στερέωμα και θα αποτελέσει καταλύτη στο ευρύτερο εγχείρημα της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης.