Επιτροπές εξεύρεσης αγνοουμένων - η περίπτωση της Κύπρου και του Λιβάνου

Abstract

Με το τέλος μίας διαμάχης, τα κράτη και οι κυβερνήσεις τους σε μια μεταπολεμική περίοδο,καλούνται να αντιμετωπίσουν διάφορα εσωτερικά ανθρωπιστικά προβλήματα που προκλήθηκαν. Ένα από τα ζητήματαμε τα οποία έρχονται αντιμέτωπα είναι αυτό της ανάγκης εξακρίβωσης της τύχης των αγνοουμένων που εξαφανιστήκαν κατά την περίοδο των βιαιοπραγιών. Οι διερευνητικές επιτροπές που αναμένεται να συσταθούν απότα κράτη αυτά, θα έχουν ως στόχο την εξακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων και υπάγονται σε πολιτικές μεταβατικής δικαιοσύνης. Βέβαια,η υιοθέτηση, εφαρμογή και ομαλή λειτουργία αυτών των επιτροπών εδράζεται σε πολλούς εσωτερικούς και εξωτερικούς παράγοντες.Ο σκοπός της παρούσας διατριβής είναι να αναζητήσει αυτούς τους παράγοντες μέσα από την ανάλυση πρωτογενών και δευτερογενών πηγών που αφορούν την μεταβατική δικαιοσύνη. Ταυτόχρονα στο παρόν πόνημα, μέσα από την μελέτη των περιπτώσεων της Κύπρου και του Λιβάνου,επιχειρείται η εξακρίβωση των παραγόντων που διαφαίνεται να έχουν περισσότερη επιρροή, αλλά και των λόγων που μία επιτροπή όπως αυτή της Κύπρου έχει επιτύχει την ομαλή λειτουργία της, επιτυγχάνοντας την εξακρίβωση της τύχης μεγάλου αριθμού αγνοουμένων της.

At the end of a conflict, states and their governments in a post-war period are called upon to deal with various internal humanitarian problems caused by it. One of the issues they face is that of the need to discover the fate of the missing persons who disappeared during the period of violence. The commissions of inquiry that are expected to be set up by these states will be aimed at discovering the fate of the missing persons and will be subject to transitional justice policies. Of course, the adoption, implementation and smooth functioning of these commissions rests on many internal and external factors.The purpose of this thesis is to seek these factors through the analysis of primary and secondary sources related to transitional justice. At the same time, this paper, through the study of the cases of Cyprus and Lebanon, attempts to ascertain the factors that seem to have the most influence, as well as the reasons why a commission such as the one in Cyprus has succeeded in its smooth functioning and was able to discover the fate of a large number of its missing persons.