Κώφωση, επικοινωνία και γλωσσικές πρακτικές. Τρεις ιστορίες ζωής

Προβολή/ Open
Ημερομηνία
2021-08Συγγραφέας
Συμεού, ΔανάηΕκδότης
Πανεπιστήμιο Κύπρου, Σχολή Κοινωνικών Επιστημών και Επιστημών Αγωγής / University of Cyprus, Faculty of Social Sciences and EducationPlace of publication
ΚύπροςGoogle Scholar check
Keyword(s):
Metadata
Εμφάνιση πλήρους εγγραφήςΕπιτομή
Η παρούσα διατριβή εξετάζει την επικοινωνία, και συγκεκριμένα τη γραφή των κωφών και βαρήκοων ατόμων, τόσο με άλλα κωφά άτομα, όσο και με ακούοντες, στο πλαίσιο των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης (ΜΚΔ). Παράλληλα διερευνά τις στάσεις αλλά και τις απόψεις τους ως προς την κοινότητα τόσο των κωφών όσο και των ακουόντων, αλλά και ταυτοχρόνως τα ζητήματα επικοινωνίας μεταξύ των δύο αυτών κοινοτήτων. Η μεθοδολογία που υιοθετήθηκε ήταν μέσω της διερεύνησης της γραφής των κωφών και βαρήκοων ατόμων, τόσο με κωφούς όσο και με ακούοντες, στο πλαίσιο των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης (ΜΚΔ) και συγκεκριμένα στο ρηματικό κομμάτι, αφού θεωρήθηκε ο πιο προσβάσιμος τόπος αυθεντικών τους κειμένων. Το ενδιαφέρον εδώ ήταν ότι στον γραπτό τους λόγο υπάρχουν, ας τις ονομάσουμε, παρεκκλίσεις, οι οποίες οδηγούν στο συμπέρασμα πως η επικοινωνία στο γραπτό τους λόγο εμπεριέχει στοιχεία προφορικότητας, σε αυτή την περίπτωση, της νοηματικής γλώσσας. Τέλος, τα ευρήματα της μελέτης αυτής ευελπιστώ στο ότι θα επιφέρουν σημαντικές θεωρητικές και κοινωνικές συνέπειες, ενώ παρέχουν χρήσιμες κατευθύνσεις για μελλοντικές έρευνες. The current examines the communication, and in particular the writing of deaf and hard of hearing people, with others, either deaf or hearing people, in the context of Social Media. At the same time, it explores their attitudes and views towards the society of both the deaf and the hearing, and also the issues of communication between these two communities. This happen through the investigation of the writing of deaf and hard of hearing people, in the context of Social Media and specifically in the verb part, since it was considered the most accessible place of their original texts. The interesting part was that in their written language there are, ‘diversions’, which lead to the conclusion that communication in their written language contains elements of orality, in this case, of sign language. Finally, I hope that the findings of this study will have important theoretical and social implications, while providing useful guidance of future research.
Collections
Cite as
Οι παρακάτω άδειες σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο: