Πιθανοτική ανάλυση σεισμικής επικινδυνότητας στο θαλάσσιο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου

Abstract

Η λεκάνη της Μεσογείου αποτελεί μια ιδιαίτερα σεισμογόνο περιοχή λόγω της παρουσίας του συνόρου μεταξύ δυο συγκλινόντων λιθοσφαιρικών πλακών, της Αφρικανικής και της Ευρασιατικής. Στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου προβλέπεται τα επόμενα χρόνια η κατασκευή υπεράκτιων υποδομών για την εξόρυξη και μεταφορά υδρογονανθράκων. Οι σεισμοί με επίκεντρο στο θαλάσσιο χώρο μπορούν να προκαλέσουν ρευστοποίηση και κατολισθήσεις στα μαλακά ιζήματα του θαλάσσιου πυθμένα, απειλώντας έτσι την ασφάλεια και λειτουργικότητα των υπεράκτιων υποδομών. Ο επαρκής αντισεισμικός σχεδιασμός τέτοιων έργων προϋποθέτει τη γνώση της αναμενόμενης σεισμικής επιτάχυνσης. Η παρούσα διατριβή είχε ως στόχο την κατάστρωση χαρτών μέγιστης σεισμικής επιτάχυνσης για την περιοχή της ανατολικής Μεσογείου χρησιμοποιώντας πιθανοτική ανάλυση σεισμική επικινδυνότητας. Για το σκοπό αυτό, πρώτα συγκεντρώθηκαν και ενοποιήθηκαν σε έναν κατάλογο όλες οι διαθέσιμες καταγραφές σεισμικών γεγονότων στην περιοχή από τέσσερα σεισμολογικά ινστιτούτα. Ακολούθως έγινε η εκκαθάριση του ενοποιημένου καταλόγου από προσεισμούς και μετασεισμούς, καθώς και από πολλαπλές καταχωρήσεις του ίδιου σεισμικού γεγονότος. Αφότου έγινε διαίρεση της περιοχή μελέτης σε ζώνες σεισμικών πηγών ανάλογα με τη γεωγραφική κατανομή των επικέντρων και την τεκτονική της ευρύτερης περιοχής, προσδιορίστηκε ο ρυθμός επανάληψης σεισμικών μεγεθών σε κάθε μια από τις ζώνες με βάση το τροποποιημένο μοντέλο Gutenberg-Richter. Στη συνέχεια, τα δεδομένα εισήχθησαν στο λογισμικό R-CRISIS όπου υιοθετώντας κατάλληλες σχέσεις εξασθένισης σεισμικού κραδασμού, υπολογίστηκαν οι τιμές της μέγιστης σεισμικής επιτάχυνσης για επιλεγμένα επίπεδα πιθανότητας υπέρβασης. Με βάση τους παραχθέντες χάρτες, οι περιοχές όπου εμφανίζονται σημαντικές τιμές σεισμικής επιτάχυνσης, της τάξης των 0.2g-0.4g, είναι αυτές στα νοτιοδυτικά της Κύπρου, στα νότια και νοτιοανατολικά της Κρήτης, και μεταξύ Κρήτης και Ρόδου.