Spectacular deaths from above, or, tracing the precariousness witnessing killings from below?
Date
2022-06-07Author
Papacharalampous, CharalamposAdvisor
Gregoriou, ZeliaPublisher
Πανεπιστήμιο Κύπρου, Σχολή Κοινωνικών Επιστημών και Επιστημών Αγωγής / University of Cyprus, Faculty of Social Sciences and EducationPlace of publication
CyprusGoogle Scholar check
Keyword(s):
Metadata
Show full item recordAbstract
Η διατριβή αναλύει συζητήσεις των μέσων μαζικής ενημέρωσης γύρω από τις κατά συρροή γυναικοκτονίες των Λίβια Φλορεντίνα Μπουνέα, Έλενα Ναταλία Μπουνέα, Μαρικάρ Βαλντέζ Αρκιόλα, Μαίρη Ρόουζ Τιμπούρσιο, Σιέρα Γκρέις Σεκάλιουκ, Αριάν Παλάνας Λοζάνο και Ασμίτα Τσάτκα Μπίστα. Οι γυναικοκτονίες έγιναν στην Κύπρο μεταξύ του 2016 και 2018. Τα μέσα ενημέρωσης ασχολήθηκαν με τις γυναικοκτονίες στις 14 Απριλίου 2019 με την ανακάλυψη της Mary-Rose. Οι γυναικοκτονίες μεταδόθηκαν ως θεάματα αστυνομικής επιτυχίας. Στόχος της διατριβής είναι η αμφισβήτηση των σιωπών γύρω από την παρουσίασή, και η ανατροπή κάθε εξωραϊσμού από τον ειδησεογραφικό λόγο. Η έρευνα ακολουθεί ποιοτικές μεθόδους σε συνδυασμό με φεμινιστικές επιστημολογίες και queer φαινομενολογία. Το υλικό αποτελείται από οπτικοακουστικό, λεκτικό, οπτικό και γραπτό από το εθνικό τηλεοπτικό αρχείο και το διαδίκτυο (εθνικές-διεθνείς ειδήσεις). Το αρχείο καλύπτει την περίοδο από τις 14 Απριλίου 2019 έως τις 12 Ιουνίου 2019, όπου εντοπίστηκε και ανασύρθηκε το τελευταίο πτώμα της Σιέρα. Η συλλογή του υλικού έγινε με βάση το κριτήριο και τη δειγματοληψία της χιονοστιβάδας. Ένα ημερολόγιο ανεπίσημων συνομιλιών/σκέψεων και σημειώσεων εργασίας πεδίου υποστηρίζει την ανάλυση αρχείου. Το συλλεγμένο υλικό αναλύεται χρησιμοποιώντας κριτική ανάλυση λόγου και τη μέθοδο της διαθλαστικής ανάλυσης. Τα ευρήματα έδειξαν ότι η κάλυψη από τα ΜΜΕ υπήρξε καταπιεστική και πομπώδης, παρασέρνοντας τις δολοφονηθείσες σε δεύτερους θανάτους. Οι σιωπές των ΜΜΕ ακολουθούν τις έννοιες του Σπούρ «επιτήρηση», «καταλληλοποίηση», «αισθητική», «ταξινόμηση», «υποτίμηση», «απουσία», «επιβεβαίωση», «εξιδανίκευση», «υποκειμενοποίηση», «φυσικοποίηση» και «ερωτισμός». Οι τροπισμοί λόγου δημιουργούν θεαματικές περιγραφές που ανακατασκευάζουν τα θηλυκά σώματα ως στιγμιαίος νεκρά, καλύπτοντας καθημερινές περιθωριακότητες των μεταναστριών. Τέλος, ο λόγος που χρησιμοποιήθηκε καθιστά τον κατά συρροή δολοφόνο ως τον ένα και μοναδικό ένοχο, καλύπτοντας τις ευθύνες της αστυνομίας στις δολοφονίες, όταν αυτή δεν ανταποκρίθηκε στις εκκλήσεις για αναζήτηση αγνοουμένων γυναικών The thesis analyses media discourses around the serial femi(ni)cides of Livia Florentina Bunea, Elena Na-talia Bunea, Maricar Valdez Arquiola, Mary Rose Tiburcio, Sierra Graze Seucalliuc, Arian Palanas Lozano and Asmita Khadka Bista. The femi(ni)cides took place in Cyprus between 2016-2018 but entered the me-dia as News on the 14th of April 2019 with the finding of Mary-Rose. These were broadcasted as spectacles of police success. The aim is to unfold the silences that will undo the beautification of Cyprus’ femi(ni)cides. The research follows qualitative methods combined with feminist epistemologies and queer phenomenology. The archive of media discourses consists of audio-visual, verbal, visual, and written ma-terial found in the national television archive and online (national-international News). It is a coverage of the period from 14th April 2019 till the 12th of June 2019, when the last body of Sierra was located and re-trieved. The material was collected with the criterion and snowball sampling. A diary of informal conver-sations/thoughts and fieldwork notes support the archive. The collected material is analysed using critical discourse analysis and new materialism’s concept of diffraction. The findings showed that the media cov-erage resulted in further deaths of truths around the female bodies. These silences are traced as Spurr’s “surveillance”, “appropriation”, “aestheticisation”, “classification”, “debasement”, “negation”, “affirma-tion”, “idealisation”, “insubstantialisation”, “naturalisation”, and “eroticisation”. The tropes create spec-tacular descriptions that (re)construct the female bodies as momentarily dead, coating preciousness emerging from intersections of marginality. Lastly, the discourse used veils the responsibilities of the police in the killings when they did not respond to calls for missing im/migrant women and makes the serial killer the one and only culprit.
Collections
Cite as
The following license files are associated with this item: