Η ενίσχυση της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας και δικαστικής ανεξαρτησίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση: το Άρθρο 19(1) ΣΕΕ και 47 του ΧΘΔΕΕ
Date
2025-01-29Author
Ελευθερίου, ΕλευθερίαPublisher
Πανεπιστήμιο Κύπρου, Σχολή Κοινωνικών Επιστημών και Επιστημών Αγωγής / University of Cyprus, Faculty of Social Sciences and EducationPlace of publication
ΚύπροςGoogle Scholar check
Keyword(s):
Metadata
Show full item recordAbstract
Η αποτελεσματική δικαστική προστασία και η δικαστική ανεξαρτησία είναι δύο εκ των
θεμελιωδών αρχών στην Ένωση, η θεμελίωση των οποίων έγινε μέσα από τη Συνθήκη της
Λισαβόνας. Αρχικά, πριν θεσπιστεί η Συνθήκη, η προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων
βασιζόταν κυρίως στη νομολογία του ΔΕΕ και στις γενικές αρχές του δικαίου της Ένωσης.
Έπειτα, με την ένταξη του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων στο πρωτογενές δίκαιο της ΕΕ
και τη δεσμευτική ισχύ του, οι δύο αυτές αρχές κωδικοποιήθηκαν μέσα από το άρθρο 47 του
Χάρτη και το άρθρο 19(1) ΣΕΕ. Το άρθρο 19(1) ουσιαστικά καθιερώνει την υποχρέωση των
κρατών μελών να διασφαλίζουν αποτελεσματικά ένδικα βοηθήματα για την ορθή εφαρμογή
του δικαίου, ενώ το άρθρο 47 διαβεβαιώνει το δικαίωμα της δίκαιης δίκης, της προσφυγής και
της αμερόληπτης και ανεξάρτητης δίκης. Η εφαρμογή των δύο αυτών διατάξεων και η χρήση
τους από το ΔΕΕ ενισχύει την ομοιόμορφη εφαρμογή του δικαίου της Ένωσης, ενώ παράλληλα
προστατεύει τα θεμελιώδη δικαιώματα. Δύο αλληλένδετες και αλληλεξαρτώμενες αρχές, η
σημασία των οποίων προκύπτει μέσα από τις διαφορές τους και αναδεικνύεται μέσα από τη
νομολογία του ίδιου του ΔΕΕ. Παρά τις προκλήσεις, η αποτελεσματική δικαστική προστασία
και δικαστική ανεξαρτησία είναι μείζονος σημασίας για το κράτος δικαίου και την προστασία
των δικαιωμάτων των πολιτών.
Collections
Cite as
The following license files are associated with this item: