Η υπερεθνική διακυβέρνηση και εκπαιδευτική πολιτική στην Κύπρο: η επιλεκτική χρήση της σύγκρισης και των αριθμών αναφορικά με την κρίση για την Παιδεία το 2018

Abstract

Αδιαμφισβήτητα, τα τελευταία χρόνια στη Ευρώπη, νέοι τρόποι χάραξης εκπαιδευτικής πολιτικής παρουσιάστηκαν. Αυτοί οι τρόποι μέχρι πρόσφατα καθορίζονταν από το κάθε κράτος, όμως πλέον οι διεθνείς οργανισμοί διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη χάραξη εκπαιδευτικής πολιτικής, δημιουργώντας μια υπερεθνική διακυβέρνηση. Η παρούσα εργασία παρουσιάζει την επιλεκτική χρήση συγκριτικών αριθμητικών δεδομένων που χρησιμοποιήθηκε από τους φορείς του κράτους με στόχο τη νομιμοποίηση της οικονομικής περισυλλογής του προϋπολογισμού του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού. Ακόμα, παρουσιάζει τους τρόπους με τους οποίους έγινε η χρήση των συγκριτικών αριθμητικών δεδομένων μέσω των επιχειρημάτων των φορέων του κράτους. Τα επιχειρήματα του κράτους αναλύθηκαν με τη μέθοδο της ανάλυσης περιεχομένου (content analysis). Με βάση τη βιβλιογραφία σχετικά με την ανάλυση λόγου (discourse analysis) δημιουργήθηκαν τέσσερις κατηγορίες οι οποίες είναι η α) παράλειψη-αποσιώπηση δεδομένων, β) γενίκευση δεδομένων, γ) η ασάφεια στα λεγόμενα και δ) η απλοποίηση-υπεραπλούστευση των δεδομένων. Μέσα από την ανάλυση εμφανίστηκε η κατηγοριοποίηση που αναφέρθηκε αλλά επίσης και συνδυασμός μεθόδων επιλεκτικότητας των συγκριτικών αριθμητικών δεδομένων από το κράτος με απώτερο σκοπό την νομιμοποίηση των καινούργιων μεταρρυθμίσεων σε σχέση με την μείωση δαπανών στην εκπαίδευση.

Over the last years in Europe, undoubtedly, new ways of shaping education policy have emerged. Until recently, these ways were determined by each country exercising national governance but now international organizations have a crucial part in shaping educational policy by creating the use of global models. This project presents the selective use of comparative numerical data used by stake holders in order to legitimize the financial politics of the Ministry of Education and Culture of Cyprus. It also presents the ways in which comparative figures were used to support through the arguments of the stake holders. The stake holders’ arguments were analysed through the method of content analysis. Based on the literature of the subject and discourse analysis, four categories were created which are; absence-silencing, generalization, ambiguity and simplification of data. Through the analysis, it became apparent that apart from the four categories of data were created, there was also the use of a combination of methods used to select the comparative statistics by the stake holders with the ultimate goal of legitimizing the new reforms in order to reduce expenses in the education system.