Προσδιορισμός μεθυλοξανθινων στη σάρκα και στους σπόρους χαρουπιού με υγρή χρωματογραφία υψηλής απόδοσης

Abstract

Η καφεΐνη, η θεοβρωμίνη και η θεοφυλλίνη είναι ανάμεσα στις πιο συχνά απαντώμενες ενώσεις από την κατηγορία των μεθυλοξανθινών σε τρόφιμα όπως αυτά που περιέχουν κακάο, αλλά και σε ροφήματα όπως ο καφές και το τσάι. Το χαρούπι αποτελεί ένα φρούτο, το οποίο αναδεικνύεται τα τελευταία χρόνια ως πιθανό υποκατάστατο του κακάο. Μεταξύ των αναφερόμενων πλεονεκτημάτων του χαρουπιού έναντι του κακάο είναι η σημαντικά χαμηλότερη περιεκτικότητα (περίπου 50 φορές) σε καφεΐνη και θεοβρωμίνη. Ωστόσο, πιθανόν να μην ισχύει το ίδιο για τη θεοφυλλίνη, η οποία βρίσκεται σε ίχνη ή απουσιάζει από το κακάο, ενώ μελέτες που αφορούν την παρουσία της στο χαρούπι έχουν πραγματοποιηθεί σε ένα μικρό μόνο αριθμό ποικιλιών. Πιο συγκεκριμένα, σε πορτογαλικές ποικιλίες χαρουπιού, η θεοφυλλίνη ανιχνεύθηκε σε σημαντικές ποσότητες σε εκχυλίσματα άλευρου (σπόροι), ενώ η παρουσία της παρατηρήθηκε στη σάρκα μόνο σε κάποιες από αυτές. Στην παρούσα εργασία, χρησιμοποιήθηκε Υγρή Χρωματογραφία Υψηλής Απόδοσης (HPLC) με ανιχνευτή απορρόφησης UV-Vis για την ανίχνευση και την ποσοτικοποίηση των μεθυλοξανθινών στη σάρκα και τους σπόρους χαρουπιών κυπριακής και ελληνικής προέλευσης, καθώς επίσης και στα φύλλα χαρουπιάς. Στην πλειοψηφία των δειγμάτων ώριμων σπόρων χαρουπιού η μεθυλοξανθίνη που ανιχνεύθηκε και ποσοτικοποιήθηκε σε σχετικά σημαντικές συγκεντρώσεις ήταν η θεοφυλλίνη (TF). Η υψηλότερη συγκέντρωση της θεοφυλλίνης καταγράφηκε σε δείγμα της επαρχίας Λάρνακας και ήταν 37 μg/g σκόνης σπόρων χαρουπιού (4607 μg/g εκχυλίσματος). Σε δείγματα από την επαρχία Πάφου και Λεμεσού η θεοφυλλίνη βρέθηκε σε συγκέντρωση 21 μg/g σκόνης σπόρων χαρουπιού (1617 μg/g εκχυλίσματος) και 34 μg/g σκόνης σπόρων χαρουπιού (1745 μg/g εκχυλίσματος), αντίστοιχα. Στα δείγματα σπόρων χαρουπιού κυπριακής προέλευσης ανιχνεύθηκε επίσης η καφεΐνη, όμως βρέθηκε σε σχετικά χαμηλές συγκεντρώσεις, με την υψηλότερη συγκέντρωση να φτάνει στα 13 μg/g σκόνης σπόρων χαρουπιού (179 μg/g εκχυλίσματος) σε δείγμα της επαρχίας Πάφου. Στα δείγματα σπόρων χαρουπιού κρητικής προέλευσης, ανιχνεύθηκε η θεοβρωμίνη σε συγκέντρωση 7 μg/g σκόνης σπόρων χαρουπιού (319 μg/g εκχυλίσματος). Επίσης, οι μεθυλοξανθίνες, θεοφυλλίνη και καφεΐνη εμφανίστηκαν σε συγκέντρωση 2 μg/g σκόνης σπόρων χαρουπιού (64 μg/g εκχυλίσματος) και 15 μg/g σκόνης σπόρων χαρουπιού (656 μg/g εκχυλίσματος), αντίστοιχα. Αντίθετα, σε δείγματα σπόρων από άγουρα χαρούπια η μεθυλοξανθίνη η οποία ποσοτικοποιήθηκε σε υψηλότερες συγκεντρώσεις ήταν η καφεΐνη (CAF) σε μέση τιμή συγκέντρωσης 38 μg/g σκόνης σπόρων. Επιπρόσθετα, στην πλειοψηφία των δειγμάτων σάρκας ώριμων και άγουρων χαρουπιών δεν ανιχνεύθηκαν μεθυλοξανθίνες. Περίληψη iii Εξαίρεση αποτελεί δείγμα ώριμης σάρκας από την επαρχία Πάφου στο οποίο ανιχνεύθηκε και ποσοτικοποιήθηκε η παρουσία των τριών μεθυλοξανθινών, με τη θεοφυλλίνη (TF) και την καφεΐνη να βρίσκονται σε συγκέντρωση περίπου 32 μg/g σκόνης σάρκας και τη θεοβρωμίνη σε συγκέντρωση 7 μg/g σκόνης σάρκας. Σε ένα δείγμα της Κρήτης βρέθηκε η παρουσία της θεοβρωμίνης και της θεοφυλλίνης σε πολύ χαμηλή συγκέντρωση. Στα δείγματα φύλλων που εξετάστηκαν ανιχνεύθηκε η παρουσία της καφεΐνης σε σχετικά χαμηλές συγκεντρώσεις με την υψηλότερη να φτάνει στα 15 μg/g σκόνης φύλλων.

Then, the ability of MB as deodorant was examined in cow manure samples, and chemical analysis was performed using the headspace solid-phase microextraction gas chromatography/mass spectrometry (HS-SPME-GC/MS) method to determine the emitted VOCs. The addition of a thin layer (10 % by weight) of biochar was added and the removal rate of VOCs was determined. Once targeted VOCs were selected (cresol, dimethyl trisulfide, phenol, benzene), produced biochars were studied for their ability to remove the specific VOCs as a function of contact time (30-480 min), mass (0.1-1 g), and concentration of the selected VOCs at various levels (50-1000 ppbv). PB 550 ? appeared to be the optimal biochar, as in the shortest contact time, it completely removed the targeted VOCs under the examined concentrations. Finally, the removal capacity of 54 VOCs in water was further tested according to EPA 502/524 standard (VOCs in drinking water), and the removal rate per chemical category was estimated.