«Η νέα ψηφιακή νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης: Πράξη για τις ψηφιακές υπηρεσίες (Digital Services Act)»

Abstract

Η παρούσα διπλωματική εργασία επιχειρεί να αναλύσει την νέα ενωσιακή νομοθεσία «Πράξη για τις ψηφιακές υπηρεσίες» που μέλλει να αποτελέσει τον διάδοχο της Οδηγίας 2000/31/ΕΚ τροποποιώντας και αναβαθμίζοντας το ισχύον καθεστώς που παρέμεινε σχεδόν αμετάβλητο για 20 περίπου χρόνια. Αρχικά, αναλύονται οι επιδιωκόμενοι στόχοι της Πράξης για τις ψηφιακές υπηρεσίες και αποσαφηνίζεται το πεδίο εφαρμογής της δίδοντας έμφαση στα ερωτήματα «ποιος», «τι» και «που». Κατόπιν, σχολιάζεται η νέα πολλά υποσχόμενη ρήτρα του «Καλού Σαμαρείτη». Εν συνεχεία, αναλύονται τα μέσα για την αντιμετώπιση του παράνομου περιεχομένου, δηλαδή ο μηχανισμός «notice-and-action» και το φιλτράρισμα και επεξηγείται πως ενσωματώνεται η απαγόρευση γενικής υποχρέωσης παρακολούθησης σε σχέση με την υφιστάμενη νομολογία και νομοθεσία. Τέλος, η Πράξη για τις ψηφιακές υπηρεσίες φαίνεται να λαμβάνει στο μέγιστο βαθμό υπόψη τα θεμελιώδη δικαιώματα και δη αυτό της ελευθερίας έκφρασης, και στο πλαίσιο αυτό, εξετάζονται οι ασφαλιστικές δικλείδες που ενσωματώνει ώστε να επέρχεται ισορροπία μεταξύ των θεμελιωδών δικαιωμάτων και της ανάγκης για καταπολέμηση του παρανόμου περιεχομένου.