Το δίκαιο ευρεσιτεχνίας στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης: προκλήσεις στην ΕΕ

Abstract

Η τεχνολογία διαποτίζει τη ζωή και τη σκέψη των ανθρώπων. Οι αυξανόμενες τεχνολογικές εξελίξεις επιφέρουν προβληματισμούς σε όλους τους τομείς και αναμφίβολα το δίκαιο δεν παραμένει ανεπηρέαστο. Η επέλευση της Τεχνητής Νοημοσύνης, ως έκφανση των τεχνολογικών μεταβολών, συνοδεύεται από τεράστιες ευκαιρίες αλλά και σημαντικές ανησυχίες που πρέπει να αντιμετωπιστούν. Ο τομέας δικαίου που έρχεται άμεσα αντιμέτωπος με τον αντίκτυπο της εμφάνισης ενός δεύτερου ευφυούς και δημιουργικού είδους είναι η Διανοητική Ιδιοκτησία. Ειδικότερα, ενόσω η Τεχνητή Νοημοσύνη προβάλλεται ως τεχνολογία γενικού σκοπού με εκτεταμένες εφαρμογές σε όλη την οικονομία και την κοινωνία, τίθενται θεμελιώδη ερωτήματα που σχετίζονται με ζητήματα που βρίσκονται στην καρδιά των υφιστάμενων νομοθετικών πλαισίων διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, μιας και αυτά έχουν διαμορφωθεί για να ενθαρρύνουν την ανθρώπινη καινοτομία. Οι δυνατότητες που προσφέρει η ΤΝ και η ραγδαία εξάπλωσή της στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν κατά την εφαρμογή της από νομικής σκοπιάς, η ετοιμότητα της ΕΕ και του ΕΓΔΕ για την αντιμετώπιση των προκλήσεων που επιφέρει, βάσει του ισχύοντος ευρωπαϊκού νομοθετικού πλαισίου για τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας, καθώς και η πιθανή ανάγκη για τη δημιουργία νομικής ασφάλειας για καινοτόμες λύσεις και μετασχηματισμούς στον τομέα αυτό, αποτελούν βασικό πεδίο μελέτης της παρούσας διπλωματικής εργασίας. Συγκεκριμένα, η ανάλυση αποτελείται από εισαγωγή, τέσσερα κεφάλαια καθώς και συμπερασματική προσέγγιση. Αρχικά αναπτύσσεται η ευρύτερη θεματική της τεχνολογικής εξέλιξης και εν συνεχεία, στο πρώτο κεφάλαιο, πραγματοποιείται μια εννοιολογική προσέγγιση της Τεχνητής Νοημοσύνης και επισκόπηση της επίδρασής της στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο Διανοητικής Ιδιοκτησίας, με ταυτόχρονη αναφορά σε μελέτες που έχουν διεξαχθεί στη διεθνή κοινότητα. Στην πορεία, στο δεύτερο κεφάλαιο, αναλύεται, για σκοπούς σαφέστερης κατανόησης, η υφιστάμενη νομοθεσία της Ένωσης σχετικά με τις ευρεσιτεχνίες ενώ στο τρίτο κεφάλαιο εξετάζεται ειδικότερα η επίδραση της Τεχνητής Νοημοσύνης στο υπό αναφορά νομοθετικό πλαίσιο. Στο τέταρτο κεφάλαιο μελετάται η αντιμετώπιση των υφιστάμενων προκλήσεων από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ευρωπαϊκό Γραφείο Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας, καταλήγοντας εν τέλει σε μια συμπερασματική προσέγγιση επί της εν λόγω θεματικής.