Ευτυχισμένες προσωπικότητες: μια μελέτη σε νεαρούς ενήλικες

Abstract

Σε έρευνα τους οι Diener και Oishi (2006), διαπίστωσαν ότι συμμετέχοντες από 48 διαφορετικά έθνη, βαθμολόγησαν τη σημασία της ευτυχίας στη ζωή τους με 8,03 σε μια κλίμακα 9 βαθμών, ορίζοντας την ευτυχία ως ένα αγαθό υπέρτατης σημασίας. Σκοπός λοιπόν της παρούσας έρευνας, είναι η μελέτη του υπέρτατου αγαθού της ευτυχίας σε σχέση με την προσωπικότητα και τη συναισθηματική νοημοσύνη νεαρών ενηλίκων, μέσα από τη διερεύνηση πέντε υποθέσεων. Παρόλο που από τα αποτελέσματα της ποιοτικής ανάλυσης, φαίνεται ότι η πλειοψηφία των συμμετεχόντων πιστεύει στο συσχετισμό της ευτυχίας με τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας, η υπόθεση αυτή έχει αδύνατη υποστήριξη από τα αποτελέσματα της ποσοτικής ανάλυσης αφού φαίνεται ότι ο πιο ισχυρός προγνωστικός παράγοντας της ευτυχίας είναι η συναισθηματική νοημοσύνη. Η ευτυχία είναι θετικά συσχετισμένη με την εξωστρέφεια (Υπόθεση 1) και τη δεκτικότητα στην εμπειρία. Το ίδιο ισχύει και για το νευρωτισμό, όπου βρέθηκε στατιστικά σημαντική συσχέτιση με την ευτυχίας (Υπόθεση 2), η τιμή του συντελεστή συσχέτισης όμως είναι μέτριος. Όπως αναμενόταν, η συσχέτιση της ευτυχίας με την συναισθηματική νοημοσύνη ήταν στατιστικά σημαντική και η τιμή του συντελεστή ήταν σημαντική (Υπόθεση 3), ενώ η συσχέτιση της συναισθηματικής νοημοσύνης με την ευτυχία, θα παραμένει στατιστικά σημαντική ακόμα και με τον έλεγχο των πέντε παραγόντων της προσωπικότητας (Υπόθεση 4). Τέλος, η ευτυχία έχει στατιστικά σημαντική συσχέτιση με την ηλικία, το εισόδημα και την οικογενειακή κατάσταση των ανθρώπων (Υπόθεση 5), χωρίς ωστόσο οι σχέσεις αυτές να είναι ισχυρές.