Οι εταιρείες ως φορείς δικαιωμάτων μέσα από την νομολογία του ΕΔΔΑ.

Abstract

Η μελέτη αυτή έχει ως αντικείμενο συζήτησης τις εταιρείες και τα ανθρώπινα δικαιώματα: εάν και σε ποιο βαθμό, δηλαδή οι εταιρείες δύναται να είναι φορείς ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με έμφαση στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ). Η μονιστική θεωρία ως κυρίαρχη στον τομέα των δικαιωμάτων υποστηρίζεται και στην περίπτωση των εταιρικών μορφών, με αποτέλεσμα το νομικό πρόσωπο να μην θεωρείται ως φορέας δικαιωμάτων, ωστόσο η προσέγγιση αυτή οδηγεί πολλές φορές στην αναγνώριση απεριορίστων δικαιωμάτων στις εταιρικές μορφές. Ως εκ τούτου, η προσπάθεια της μελέτης είναι η κριτική τόσο του καθιερωμένου τρόπου σκέψης του εταιρικού δικαίου, όσο και της κυρίαρχης άποψης στη μελέτη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Υποστηρίζεται δηλαδή, ότι το να λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη την εταιρική μορφή και να της παραχωρούμε κάποια δικαιώματα σε κάποιο βαθμό, βάσει μιας λειτουργικής θεωρίας αναδεικνύεται ως η προτιμότερη προσέγγιση τόσο θεωρητικά, δογματικά, όσο και πρακτικά. Τα ευρήματα της μελέτης αυτής έχουν βάση, κυρίως, τη νομολογία του ΕΔΔΑ, στη γενική θεωρία του ευρωπαϊκού εταιρικού δικαίου καθώς και στη θεωρία του δικαίου γενικά και στη συγκριτική προσέγγιση από άποψης συνταγματικού δικαίου προκειμένου να διαφανεί εάν τα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου είναι αληθινοί φορείς δικαιωμάτων. Έχουν οι εταιρείες ανθρώπινα δικαιώματα;

This study discusses Companies and human rights: whether and to what extent companies can be human rights bearers, with emphasis on the European Convention on Human Rights and the case law of the European Court of Human Rights (ECHR). The monist theory as dominant in the field of Rights is also supported in the case of Corporate Forms, with the result that the legal person is not considered as a bearer of rights, however this approach often leads to the recognition of unlimited rights in corporate forms. Therefore, the effort of the study is to criticize both the established way of thinking about corporate law, as well as the dominant view in the field of human rights. It is argued that taking the corporate form seriously and granting it certain rights to some extent on the basis of a functional theory seems to be the preferable approach both theoretically, dogmatically, and practically. The findings of this study are based, in particular, on the case-law of the ECtHR, on the general theory of European company law as well as on the theory of law in general and on the comparative approach from the point of view of constitutional law in order to see whether legal persons under private law are true carriers of rights. Do companies have human rights?