Σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων στο διαδίκτυο με εστίαση στο έγκλημα της παιδικής πορνογραφίας κατ' άρθρο 8 του Νόμου Ν.91(Ι)/2014

Abstract

Στα πλαίσια της νέας χιλιετίας, όπου η εγκληματικότητα αναγνωρίζεται ως ένα από τα κρισιμότερα ζητήματα μιας κοινωνίας, ο νόμος καταδεικνύει ιδιαίτερη απέχθεια, έναντι στα εγκλήματα τα οποία συγκροτούν το φαινόμενο της σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων, με διάφορες παραλλαγές. Η παρούσα διπλωματική εργασία, καταπιάνεται με τη μελέτη των πλέον ειδεχθών εγκλημάτων κατά των ηθών, με ιδιαίτερη εστίαση στο έγκλημα της παιδικής πορνογραφίας. Η θέση του διαδικτύου και των ηλεκτρονικών μέσων, ως απαραίτητα και χρήσιμα εργαλεία, προκάλεσαν αδιαμφισβήτητα μια μετατόπιση του εγκλήματος, από τον πραγματικό κόσμο, στον ψηφιακό. Εγκλήματα τα οποία παραδοσιακά προβλέπονταν στο νόμο, εξελίχθηκαν και γεννήθηκαν νέες υποκατηγορίες τους, γνωστά ως εγκλήματα του κυβερνοχώρου. Ακόμα και τα σεξουαλικά εγκλήματα, που για να τελεστούν στην πλειοψηφία τους απαιτείται φυσική επαφή, μετατράπηκαν σε ψηφιακά, με πρωταγωνιστή την παιδική πορνογραφία. Πράγματι, η μορφή του εγκλήματος μέσω του ψηφιακού κόσμου τα τελευταία χρόνια, απασχολεί την ηθική των κοινωνιών. Μέσα από την παρούσα εργασία, επιχειρείται μια εκτενής επισκόπηση του νομοθετικού πλαισίου των προαναφερθέντων εγκλημάτων, σε Διεθνές, Ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο. Μεγάλη έκταση της εργασίας αφιερώνεται ώστε να δοθεί έμφαση στην παρουσίαση και ερμηνεία της αξιόποινης συμπεριφοράς του άρθρου 8 του ειδικού νομοθετήματος Ν.91/(Ι)/2014 για την καταπολέμηση της σεξουαλικής εκμετάλλευσης παιδιών και της παιδικής πορνογραφίας, το οποίο υιοθέτησε την Σύμβαση Λανζαρότε, του συμβουλίου της Ευρώπης. Μέσα από το ίδιο κεφάλαιο αναλύεται σχετική νομολογία επί του ζητήματος, καθώς και οι κατευθυντήριες γραμμές τις οποίες ακολουθεί ο κύπριος δικαστής, κατά την επιμέτρηση της ποινής ενός εγκληματία παιδόφιλου. Καταδεικνύεται παρακάτω και σχετική απόφαση περί της ανεπάρκειας των ποινών που επιβάλλουν τα κυπριακά δικαστήρια, αλλά και μερικών ασαφών προνοιών στο προαναφερθέν νομοθέτημα. Ειδικά για το αδίκημα της παιδικής πορνογραφίας, κρίθηκε απαραίτητο να παρατεθεί νομολογία, που να αποδεικνύει την ανάγκη για διεύρυνση του αξιοποίνου για το εν λόγω έγκλημα, και σε περιπτώσεις απλής κατοχής πορνογραφικού υλικού, εφόσον μέσα από την μείωση της παραγωγής, θα επέλθει και η μείωση της ζήτησης του υπ’ αναφορά υλικού. Στο σώμα της παρούσης εργασίας, παρατίθενται προτάσεις, για την καταστολή του φαινομένου της σεξουαλικής εκμετάλλευσης και παιδικής πορνογραφίας, όπως τις αναφέρουν οι δύο ειδικές Συστάσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης (R (91)11 και R (2001)16), μέσα από μια πολιτική που να εξειδικεύεται στην πρόληψη, αλλά πρωτίστως στην καλύτερη δυνατή θεραπεία και ευημερία των ανήλικων θυμάτων σεξουαλικής κακοποίησης.