Διακρίσεις σε βάρος γυναικών υπό το φως του άρθρου 14 ΕΣΔΑ

Abstract

Η παρούσα διπλωματική εργασία επιδιώκει την ανάλυση του φαινομένου της απαγόρευσης διακρίσεων σε βάρος των γυναικών, υπό το φως του άρθρου 14 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, μέσα από τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αλλά και σε θεωρητικό επίπεδο. Προς πληρέστερη προσέγγιση του ζητήματος, αναπτύσσεται η απαγόρευση διακρίσεων σε βάρος των γυναικών ως σύγχρονη έκφανση της γενικής αρχής της ισότητας. Πρόκειται για μία από τις σοβαρότερες μορφές καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η οποία μάλιστα μόλις τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να αναδεικνύεται ως τέτοια και ιδίως όσον αφορά τον παράγοντα του φύλου που τη διαπνέει. Στη σημερινή εποχή το εν λόγω ζήτημα θεωρείται καίριο, ως καθίσταται σαφές από στατιστικά στοιχεία που παρατίθενται, ειδικά για τα κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, για τα οποία η αντιμετώπισή του αποτελεί πρωταρχικό στόχο. Στη βάση των ποικίλων παραγόντων που προσδιορίζουν την έννοια των διακρίσεων με βάση το φύλο, παρουσιάζονται μέσω της παρούσης διπλωματικής μεταπτυχιακής εργασίας οι διάφορες μορφές που αυτή μπορεί να εκλάβει. Με στόχο να επιδιωχθεί η καλύτερη κατανόηση της απαγόρευσης διακρίσεων, αναλύονται παράλληλα οι έννοιες «διασταυρούμενες ανισότητες», «πατριαρχία» και «στερεότυπα», οι οποίες αλληλεπιδρούν με την έννοια των διακρίσεων. Επιπροσθέτως, εκτός από το άρθρο 14 της ΕΣΔΑ και το Δωδέκατο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της ΕΣΔΑ, τίθεται το ευρύτερο νομικό πλαίσιο που διέπει το ζήτημα σήμερα σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο, το οποίο έχει ιδιαίτερη σημασία για την ορθότερη προσέγγιση της απαγόρευσης των διακρίσεων, αφού αποτελεί εργαλείο και του ίδιου του ΕΔΔΑ, με έμφαση στις αντίστοιχες έννοιες της CEDAW και της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης. Τέλος, υψίστης σημασίας είναι η ανάλυση της νομολογίας του ΕΔΔΑ επί του ζητήματος και η εξέλιξή της με την πάροδο του χρόνου, που έχει οδηγήσει στην διεύρυνση της έννοιας αυτής ως είχε αποτυπωθεί αρχικά στο άρθρο 14 ΕΣΔΑ και των διαστάσεων που μπορεί να εκλάβει σήμερα. Καταληκτικά, παρουσιάζονται κάποιες μελλοντικές επιδιώξεις και στόχοι που χρειάζεται να τεθούν σε προτεραιότητα για την πάταξη των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών που παρατηρούνται εξαιτίας της εξακολούθησης των διακρίσεων σε βάρος τους. Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας υπήρξε η διερεύνηση της απαγόρευσης διακρίσεων εις βάρος των γυναικών συγκεκριμένα, λαμβάνοντας υπόψη το νομικό πλαίσιο που βρίσκεται σε ισχύ, την ερμηνεία που έχει δώσει στις θεωρητικές έννοιες και στο άρθρο 14 το ΕΔΔΑ και η ανάδειξη της βαρύτητας του ζητήματος, της πολυπλοκότητάς του και της ανάγκης αποτελεσματικής καταπολέμησής του.