Peer assessment : a dynamic learning-oriented tool for the development of writing skills

Abstract

Tις τελευταίες δυο δεκαετίες, καθηγητές, ερευνητές και εκπαιδευτικές αρχές εκφράζουν την ανησυχία τους για την κακή επίδοση των μαθητών/-τριών και την αποτυχία τους σε επίσημες τελικές εξετάσεις (Lee, 2009; Meletiadou, 2013; Pavlou & Ioannou-Georgiou, 2005; Tsagari & Meletiadou, 2015). Η έρευνα έχει δείξει ότι η EA (έτερο-αξιολόγηση) μπορεί να χρησιμοποιηθεί με επιτυχία σαν εργαλείο για να βελτιώσει την γραπτή ικανότητα των μαθητών/-τριών και να προωθήσει την σύνδεση της διδασκαλίας με την αξιολόγηση της μαθησιακής προόδου τoυς (Falchikov & Goldfinch, 2000). Παρόλ’ αυτά, η χρήση της EA και της αξιολόγησης του καθηγητή/-τριας (AK) στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση δεν έχει ακόμη ερευνηθεί ευρέως (Tsivitanidou, Zacharia & Hovardas, 2011). Ειδικότερα, η παρούσα διατριβή ερευνά την χρήση της EA σαν ένα δυναμικό εργαλείο μάθησης που μπορεί να βελτιώσει τον γραπτό λόγο των μαθητών/-τριών που διδάσκονται την Αγγλική ως ξένη γλώσσα στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση. H παρούσα μελέτη έχει ως στόχο την ανάπτυξη ενός μοντέλου ενσωμάτωσης της ΕΑ στη διδασκαλία στην πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαιδευση και να ερευνήσει την επίδραση της ΕΑ στη μάθηση που περιγράφεται με τον όρο επακόλουθη εγκυρότητα από πολλούς ερευνητές (Boud, 1995; Sambell et al, 1997). Στόχος της είναι να συμβάλει στη προσπάθεια των καθηγητών να βελτιώσουν την επίδοση των μαθητών/-τριών και τις στάσεις τους, ειδικά στον τομέα του γραπτού λόγου κατά την εκμάθηση της Αγγλικής ως ξένη γλώσσα. Η παρούσα διατριβή επικεντρώνεται σε μια έρευνα που υιοθέτησε μια ημι-πειραματική προσέγγιση και εστίασε στην EA γραπτού λόγου κατά την εκμάθηση της Αγγλικής ως ξένη γλώσσα στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση στην Κύπρο. Είχε ως στόχο να εξετάσει: (α) την επίδραση της EA και της AK στην γραπτή επίδοση των μαθητών/-τριών της Αγγλικής όπως αυτό καταδεικνύεται στην βαθμολογία που έλαβαν πριν και μετά την χρήση της EA και της AK αντί της AK μόνο, (β) την επίδραση της EA και της AK στην ποιότητα του γραπτού λόγου των μαθητών/-τριών στις πειραματικές ομάδες σε αντίθεση με τις ομάδες ελέγχου (γ) τις στάσεις των μαθητών Αγγλικής απέναντι στην EA, και (δ) τις στάσεις των καθηγητών Αγγλικής απέναντι στην EA. Τα άτομα που συμμετείχαν στην μελέτη ήταν: (α) είκοσι ομάδες δέκα εφήβων μαθητών/-τριών που διδάσκονται την Αγγλική ως ξένη γλώσσα (200 μαθητές/-τριες συνολικά) μέσου επιπέδου (Β1 με βάση το Κοινό Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Αναφοράς για τις Γλώσσες); (β) 20 καθηγητές Αγγλικής, και (γ) ένας βοηθός. Όλοι οι συμμετέχοντες εκπαιδεύτηκαν κατάλληλα στις μεθόδους ΕΑ. Τα αποτελέσματα αναλύθηκαν χρησιμοποιώντας μια πλειάδα ποιοτικών και ποσοτικών μεθόδων. Τα αποτελέσματα της μελέτης υπέδειξαν ότι η EA και η AK μπορούν να έχουν μια μέτρια θετική επίδραση στην γραπτή επίδοση των μαθητών/-τριών Αγγλικής επηρεάζοντας όλες τις πλευρές του γραπτού λόγου (μηχανική, οργάνωση, περιεχόμενο, λεξιλόγιο, κειμενικό είδος και χρήση της γλώσσας). Η επίδραση ήταν πιο σημαντική στους ‘αδύναμους’ μαθητές/-τριες που χρειάζονται περισσότερο τα οφέλη που μπορεί να τους παρέχει η EA. Οι διαθέσεις των καθηγητών και των μαθητών έναντι της EA ήταν θετικές και όλοι εξέφρασαν την επιθυμία να χρησιμοποιήσουν την EA στο μέλλον. Τα αποτελέσματα αυτά μπορούν να συμβάλουν στην διαμόρφωση γλωσσικής θεωρίας εφόσον εισηγούνται ότι η εκμάθηση μιας γλώσσας και η ανάπτυξη δεξιοτήτων μπορούν να βελτιωθούν στο κατάλληλο μαθησιακό περιβάλλον που συμπεριλαμβάνει την ΕΑ σαν δυναμικό εργαλείο μάθησης. Η EA αναμένεται να συνεισφέρει σημαντικά στην εκπαίδευση αν: (α) δοθεί επαρκή εκπαίδευση και υποστήριξη σε όλους τους συμμετέχοντες, (β) προσεκτικά σχεδιασμένα εργαλεία χρησιμοποιηθούν για να εξοικειώσουν τους μαθητές/-τριες με την διαδικασία της EA, (γ) η EA εισαχθεί σταδιακά και χρησιμοποιηθεί σε τακτική βάση όσο το δυνατόν πιο νωρίς, ακόμη και στην δημοτική εκπαίδευση, και (δ) η έμφαση είναι στη διαμορφωτική χρήση της EA σαν ένα δυναμικό εργαλείο προσανατολισμένο προς την βελτίωση της μάθησης που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τους καθηγητές/-τριες για να βελτιώσει τις ικανότητες τους. Η μελέτη παρέχει εισηγήσεις για την εκπαίδευση των καθηγητών/-τριων και μαθητών/-τριων που διδάσκονται την Αγγλική ως ξένη γλώσσα στις δεξιότητες που συνδέονται με την χρήση της, για τη διεξαγωγή έρευνας στην ΕΑ και σε άλλες εναλλακτικές μεθόδους μάθησης και για την εφαρμογή της στις τάξεις εκμάθησης του γραπτού λόγου στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Επίσης προτείνει κατευθύνσεις για περαιτέρω έρευνα.

In the last two decades, teachers, researchers and educational authorities express their concern for EFL (English as a Foreign Language) students’ poor writing performance and failure in formal tests (Lee, 2009; Meletiadou, 2013; Pavlou et al., 2005; Tsagari & Meletiadou, 2015). Research has indicated that peer assessment (PA) can be successfully employed as a tool for improving writing skills and supporting a better integration of teaching/instruction with assessment of progress in learning (Falchikov et al., 2000). However, the use of PA and teacher assessment (TA) in secondary education has not yet been widely investigated (Tsivitanidou et al., 2011). More specifically, the present dissertation investigates the use of PA as a dynamic learning tool which can enhance EFL students’ writing skills in secondary education. It aims to develop a PA implementation model for secondary school classes and investigate into the effects of PA on learning, which is often characterized as consequential validity, (Boud, 1995; Sambell et al, 1997). The overall aim is to enable teachers to improve students’ performance and motivation, particularly in the field of EFL writing. The present dissertation focuses on a study which employed a pre-test post-test quasi-experimental design and focused on PA of EFL writing skills in the Cypriot secondary education. It aimed to explore: (a) the effect of PA and TA on EFL students’ writing performance as this was indicated by their pre-test and post-test essay marks in contrast to TA only; (b) the impact of PA and TA on EFL students' writing quality as opposed to TA only; (c) EFL students’ attitudes towards PA, and (d) EFL teachers’ perceptions of PA. Participants of the study were: (a) twenty groups of ten Cypriot intermediate adolescent EFL students (200 students in total); (b) 20 qualified EFL teachers, and (c) an external assistant. All participants received adequate training in PA methods. Data were analysed using a variety of qualitative and quantitative methods. The study outcomes indicated that PA and TA can have a moderately positive impact on students’ writing performance affecting all aspects of writing (mechanics, organization, content, vocabulary, genre and language use) and a similarly significant impact on EFL students’ writing quality (lexical complexity, fluency, accuracy, grammatical complexity). The impact was more profound on low-achievers who are in greater need of the benefits that PA can provide them. These results contribute to linguistic theory by suggesting that language learning grows and skills may be adequately developed in the appropriate learning environment in which PA is used as a dynamic learning tool. PA is anticipated to make a significant contribution to the field of education if: (a) sufficient training and support is provided to all participants, (b) carefully designed tools are employed to familiarize learners with the PA process, (c) PA is introduced gradually and used on a regular basis as early as possible that is even in primary education, and (d) the emphasis is on the formative use of PA as a dynamic learning-oriented tool employed by teachers to enhance students’ skills. The study provides recommendations for training teachers and students in PA skills, for conducting research in PA and other alternative assessment methods and for implementing PA successfully in secondary EFL writing classes. Directions for further research are also discussed.