Essays on financial intermediation

Abstract

Η διατριβή με τίτλο «Δοκίμια για τη χρηματοπιστωτική διαμεσολάβηση» αποτελείται από τρία αλληλένδετα κεφάλαια που σχετίζονται με την βιβλιογραφία της εμπειρικής τραπεζικής. Στο πρώτο κεφάλαιο εκτιμούμε το βαθμό του ανταγωνισμού στον τραπεζικό τομέα για 12.206 τράπεζες που λειτουργούν σε 148 χώρες κατά την περίοδο 1997-2010, χρησιμοποιώντας τρεις μεθόδους: τον δείκτη Lerner, τον διορθωμένο με βάση την αποτελεσματικότητα δείκτη Lerner , και την ελαστικότητα του κέρδους. Οι εκτιμήσεις του οριακού κόστους που απαιτούνται για όλες τις μεθόδους, λαμβάνονται με τη χρήση ήμι-παραμετρικής μεθοδολογίας. Και οι τρεις δείκτες δείχνουν ότι οι συνθήκες ανταγωνισμού στον τραπεζικό τομέα επιδεινώθηκαν κατά τη διάρκεια της περιόδου 1997-2006, βελτιώθηκαν μέχρι το 2008, και επιδεινώθηκαν και πάλι στη συνέχεια. Τα επίπεδα του ανταγωνισμού διαφέρουν μεταξύ των περιφερειών και εισοδηματικών ομάδων, αλλά υπάρχει σταδιακή σύγκλιση στην πάροδο του χρόνου. Το τραπεζικό σύστημα είναι λιγότερο ανταγωνιστικό στην υπο-σαχάρια Αφρική και τις χώρες χαμηλού εισοδήματος και πιο ανταγωνιστικό στην Ευρώπη και την Κεντρική και τη Νότια Ασία και τις χώρες του ΟΟΣΑ. Η σχέση μεταξύ της ιδιοκτησίας και του ανταγωνισμού στον τραπεζικό τομέα είναι μια σημαντική ανησυχία στους υπευθύνους χάραξης πολιτικής σε ολόκληρο τον κόσμο, αλλά σπάνια εξετάζονται διεξοδικά σε ερευνητικό επίπεδο. Στο δεύτερο κεφάλαιο, για 131 χώρες και 13 χρόνια αντιπαραβάλουμε και ταιριάζουμε την ιδιοκτησία των τραπεζών με πάνω από 50.000 εκτιμήσεις για την τραπεζική δύναμη αγοράς. Θεωρούμε ότι η ιδιοκτησία δεν εξηγεί την τραπεζική δύναμη στην αγορά σε επίπεδο μεμονωμένων τραπεζών. Ωστόσο, σε επίπεδο χώρας, η ξένη ιδιοκτησία των τραπεζών έχει μια θετική και σημαντική επίδραση στην δύναμη αγοράς, κυρίως επειδή οι ξένες τράπεζες εισέρχονται μέσω συγχωνεύσεων ή εξαγορών και όχι μέσω επενδύσεων (πράσινες εισχωρήσεις). Οι αυξήσεις στην δύναμη αγοράς μπορούν να εξηγηθούν πλήρως από την αύξηση του χάσματος μεταξύ των τιμών της τράπεζας και του οριακού κόστους, αλλά όχι από τις αυξήσεις των τιμών ή μειώσεις του κόστους ξεχωριστά. Στο τελευταίο κεφάλαιο παίρνουμε την ανάλυση σε ένα διαφορετικό επίπεδο, όσον αφορά την κατανόηση της οικονομικής συμπεριφοράς των δανειακών σχέσεων. Αξιοποιούμε ένα μοναδικό σύνολο δεδομένων για σχέσεις τράπεζας-εταιρείας με βάση τα κοινοπρακτικά δάνεια και εξετάζουμε την επίδραση του πιστωτικού κινδύνου και των κεφαλαίων της τράπεζας στην απόδοση και κίνδυνο των εταιρειών. Τα δεδομένων μας είναι μια πολύ-επίπεδη διατομή, η οποία ουσιαστικά επιτρέπει τον έλεγχο για όλα τα τραπεζικά και εταιρικά χαρακτηριστικά μέσω των αντίστοιχων σταθερών αποτελεσμάτων (fixed effects), αποφεύγοντας έτσι ανησυχίες σχετικά τις παραλειπόμενες μεταβλητές. Βρίσκουμε ότι οι τράπεζες με υψηλότερο πιστωτικό κίνδυνο συνδέονται με πιο ριψοκίνδυνες επιχειρήσεις. Επίσης, διαπιστώνουμε ότι οι τράπεζες με υψηλότερους σταθμισμένους δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας δανείζουν σε πιο ριψοκίνδυνες επιχειρήσεις με μικρότερη εμπορεύσιμη αξία.

This thesis entitled “Essays on Financial Intermediation” is comprised of three interrelated chapters in the literature of empirical banking. In the first chapter we estimate the degree of competition in the banking sectors for 12,206 banks operating in 148 countries over the period 1997-2010 using three methods: the Lerner index, the adjusted Lerner index, and the profit elasticity. Marginal cost estimates required for all methods are obtained using a flexible semiparametric methodology. All three indices show that competitive conditions in banking deteriorated during the period 1997-2006, improved until 2008, and deteriorated again thereafter. Levels of competition differ across regions and income groups, but there is gradual convergence over time. Banking system is less competitive in sub-Saharan Africa and low income countries and more competitive in Europe and Central and South Asia and OECD countries. The nexus between ownership and competition in the banking sector is a major concern to policymakers around the world but one that is rarely comprehensively examined. In the second chapter, for 131 countries and 13 years we match bank ownership with over 50,000 bank-year estimates, of our aforementioned dataset, on individual bank market power. We find that ownership does not explain market power at the individual bank level. However, at the country level, foreign bank ownership has a positive and significant impact on market power mainly because foreign banks enter through mergers or acquisitions and not through greenfield investments. The increases in market power can be fully explained by increases in the gap between bank output prices and marginal costs but not by price increases or cost decreases separately. In the last chapter we take the analysis to a different level, concerning the understanding of the economic behaviour of lending relationships. We exploit a unique data set on bank-firm relationships based on syndicated loan deals to examine the effect of banks’ credit risk and capital on firms’ risk and performance. Our data set is a multilevel cross-section, which essentially allows controlling for all bank and firm characteristics through respective fixed effects, thus avoiding concerns regarding omitted variables. We find that banks with higher credit risk are associated with more risky firms, with lower profitability and market value. Even though the total bank capital does not seem to play a role in lending to risky firms, we find that banks with higher risk-weighted capital ratios do lend to riskier firms with less market value. Our results are indicative of a strong adverse selection mechanism and highlight the need to monitor the risky banks more closely, especially as we consider large and influential syndicated loan deals.