Investigating the mechanisms of the Secondary Transfer Effect on intergroup contact : the moderating role of intergroup distance

Abstract

Ο σκοπός αυτής της διατριβής είναι να διερευνήσει και να επεκτείνει την κατανόηση του φαινομένου που ονομάζεται ‘δευτερογενής μεταβίβαση της επαφής’ (Secondary Transfer Effect – STE), όπου η θετική επίδραση της διομαδικής επαφής με μια (αρχική) ομάδα μεταβιβάζετε σε άλλες (δευτερεύουσες) ομάδες ανεξαρτήτως της επαφής με αυτές. Το πρώτο κεφάλαιο παρουσιάζει το κοινωνικοπολιτικό και ιστορικό πλαίσιο της Κύπρου και το Κυπριακό πρόβλημα για να θέσει το πλαίσιο στο οποίο βασίζεται η διατριβή και τα θέματα που ασχολείται. Παρουσιάζεται επίσης ο ρόλος της Κοινωνικής Ψυχολογίας και η συμβολή της στην καλύτερη κατανόηση των πολύπλοκων διομαδικών σχέσεων στην Κύπρο και στην προώθηση επίλυσης του Κυπριακού προβλήματος. Το δεύτερο κεφάλαιο παρέχει μια λεπτομερή ανασκόπηση της βιβλιογραφίας της Θεωρίας της Επαφής ξεκινώντας από την δημιουργία της αρχικής Υπόθεσης της Επαφής μέχρι σήμερα. Συζητείται η διερεύνηση και εφαρμογή της Θεωρίας της Επαφής στο Κυπριακό πλαίσιο και η συμβολή που παρείχε στη βελτίωση της κατανόησης του Κυπριακού προβλήματος. Το τρίτο κεφάλαιο εισάγει την έννοια του φαινομένου της ‘δευτεροβάθμια επίδραση της επαφής’ και παρουσιάζει την πρώτη έρευνα της διατριβής που το εξετάζει εμπειρικά στο πλαίσιο της επαφής Ελληνοκύπριων φοιτητών με Τουρκοκύπριους, Έλληνες και μετανάστες από τρίτες χώρες. Τα αποτελέσματα ενισχύουν μερικώς την ύπαρξη του φαινομένου, ανεξαρτήτως της επαφής με δευτερεύουσες ομάδες. Tο τέταρτο κεφάλαιο εισάγει την έννοια της διαμεσολάβησης (Mediation effect) και εξετάζει αν το φαινόμενο της ‘δευτερογενούς μεταβίβασης της επαφής’ διαμεσολαβείται από τη στάση προς την αρχική ομάδα. Για να εξεταστεί αυτή η σχέση, παρουσιάζεται η δεύτερη μελέτη της διατριβής η οποία εξέτασε πειραματικά την επίδραση της επαφής Ελληνοκύπριων με μια Τουρκοκύπρια στις στάσεις απέναντι σε Έλληνες, Τουρκοκύπριους, Τούρκους και Μετανάστες τρίτων χωρών. Τα αποτελέσματα υποστήριξαν την υπόθεση για τη διαμεσολάβηση του φαινόμενο STE από τη στάση προς την αρχική ομάδα. Το πέμπτο κεφάλαιο διερευνά περαιτέρω κάποια ευρήματα από τα προηγούμενα κεφάλαια όπου το φαινόμενο STE βρέθηκε να ισχύει για κάποια ζεύγη ομάδων ενώ για κάποια όχι και εξετάζει κατά πόσο η ομοιότητα των ομάδων (intergroup similarity) ρυθμίζει (moderates) την επίδραση της διαμεσολάβησης της στάσης από την αρχική ομάδα προς τις στάσεις για τις δευτερεύουσες ομάδες (moderated mediation). Για το σκοπό αυτό, δημιουργήθηκε μια νέα μεταβλητή που εξετάζει έμμεσα το βαθμό ομοιότητας μεταξύ των ομάδων (intergroup distance). Για να ελεγχθεί εμπειρικά το προτεινόμενο μοντέλο, παρουσιάζεται η τρίτη έρευνα της διατριβής που βασίζεται σε αντιπροσωπευτικό δείγμα της Ελληνοκυπριακής κοινότητας και εξετάζει τη δευτερογενή μεταβίβαση της επαφής μέσα από τις διομαδικές σχέσεις των Ελληνοκύπριων με Τουρκοκύπριους, Έλληνες, Τούρκους και μετανάστες από Δυτική και Ανατολική Ευρώπη. Τα αποτελέσματα έδειξαν συστηματικά ότι η ομοιότητα μεταξύ των ομάδων ρύθμιζε το φάσμα της δευτερογενής μεταβίβασης της επαφής και βελτίωνε σημαντικά την ικανότητα των μοντέλων να εξηγήσουν την διασπορά της εξαρτημένης μεταβλητής (R2). Το κεφάλαιο έξι έχει στόχο να επαναλάβει και να επικυρώσει τα αποτελέσματα από το προηγούμενο κεφάλαιο και ειδικότερα το ρόλο της ΄διομαδικής ομοιότητας΄ ως ρυθμιστής της διαμεσολάβησης της ‘δευτερογενής μεταβίβασης της επαφής’. Επίσης, γίνεται έλεγχος της εγκυρότητας της μεταβλητής που μετρούσε έμμεσα την διομαδική ομοιότητα (intergroup distance) και χρησιμοποιήθηκε ως ρυθμιστής στο προηγούμενο κεφάλαιο. Για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι, η τέταρτη και τελευταία μελέτη της διατριβής παρουσιάζεται, όπου οι αναλύσεις που χρησιμοποιήθηκαν στο προηγούμενο κεφάλαιο επαναλαμβάνονται χρησιμοποιώντας ως ρυθμιστές μεταβλητές που εξέτασαν την διομαδική ομοιότητα τόσο έμμεσα όσο και άμεσα. Τα αποτελέσματα ενισχύουν και πάλι συστηματικά το σημαντικό ρόλο της διομαδικής ομοιότητας ως ρυθμιστή της διαμεσολάβησης της ‘δευτερογενούς μεταβίβασης της επαφής’ ενώ παράλληλα έδειξαν ότι οι μεταβλητές που μετρούσαν έμμεσα την διομαδική ομοιότητα ήταν πιο επιτυχημένες στο ρόλο τους ως ρυθμιστές. Το έβδομο και τελευταίο κεφάλαιο συνοψίζει τα καινοτόμα ευρήματα της διατριβής, τονίζοντας τη συνεισφορά τους στην βελτίωση της κατανόησης του φαινομένου και την ευρύτερη ανάπτυξη της θεωρίας των διομαδικών σχέσεων αλλά και την συμβολή τους στην αναβάθμιση των πρακτικών που εφαρμόζονται για βελτίωση των διομαδικών σχέσεων στο πεδίο.

The purpose of this thesis is to explore and expand the understanding of the so called Secondary Transfer Effect (STE) of contact, referring to the phenomenon where the positive effect of intergroup contact with a one group (primary outgroup) extends beyond direct interaction to other groups (secondary outgroups) not directly involved in the encounter situation. The first chapter presents the socio-political and historical context of Cyprus and the Cyprus issue to provide the framework on which the empirical section of the thesis is based. The unique role of Social Psychology and its contribution to the better understanding of the complex intergroup relations in Cyprus and the advancement of the Cyprus issue is presented. The second chapter provides a detailed literature review of the intergroup contact theory, following its evolutionary path from the conceptualisation of the original contact hypothesis up to date. The practise and investigation of the contact hypothesis in the context of Cyprus and the contribution it provided at improving our understanding of the Cyprus issue is discussed. Chapter three introduces the concept of the STE phenomenon and presents the first study of the thesis that examines it empirically in the context of contact of Greek Cypriot students with Turkish Cypriots, Greeks and Immigrants. Results validated the contact hypothesis and provided partial evidence towards confirming the STE phenomenon over and above direct contact. Chapter four introduces the concept of mediation and examines if the STE is mediated by attitudes toward the primary outgroup. To test this, the second study is presented, which was based on an experimental design, in the context of the effect of contact between Greek Cypriots and a Turkish Cypriot confederate on attitudes toward Greeks, Turkish Cypriots, Turks and Immigrants. Results provided strong support for the STE phenomenon and attitude generalisation as the key mediating mechanism. Chapter five builds on the findings in the previous chapters where some pairs of primary and secondary out-groups regularly showed STE and some did not, to explore if perceived similarity between outgroups moderates the mediation effect of attitude generalisation. Intergroup similarity was operationalised as intergroup distance, a novel indirect measure based on difference scores. A cross-sectional study based on a representative sample of the Greek Cypriot community was utilised testing for STEs of contact with Turkish Cypriots, Greeks, Turks, Western Europeans and Eastern Europeans. Results showed systematically that perceived similarity between outgroups (operationalised as intergroup distance), controlled the generalisation gradient effect of the STE and improved significantly the capacity of the models to explain the outcomes. Chapter six aimed to validate the novel operationalisation of intergroup distance as a moderator to the mediation of the STE and replicate the findings of the previous chapter. To achieve this, both direct and indirect measures of intergroup similarity were used in a new study using the same settings and models as in the previous study. Results confirmed again systematically the significant effect of perceived similarity between outgroups on the generalisation of the STE and showed that indirect measures were more successful at moderating the STE. Chapter seven is dedicated to the discussion of the novel findings from the entire thesis, highlighting its theoretical scholarship but also its contribution to conflict transformation practices and applications in the field.