Sensorimotor influences across environments in spatial perspective taking

Abstract

Σε 4 πειράματα εξέτασα παράγοντες που τυχόν επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι λαμβάνουν προοπτικές στο χώρο όταν είναι εξωτερικοί παρατηρητές της αντιληπτικής σκηνής. Οι συμμετέχοντες φαντάστηκαν να λαμβάνουν προοπτικές γύρω από ένα στρογγυλό τραπέζι και στη συνέχεια καλέστηκαν να δείξουν τη θέση ενός ατόμου-στόχου που καθόταν επίσης στο τραπέζι. Στο Πείραμα 1 συνέκρινα την επίδοση των συμμετεχόντων είτε όταν η σκηνή τους παρουσιάστηκε μέσα από εικονική πραγματικότητα αλλά οι συμμετέχοντες ήταν μέρος της , είτε όταν έβλεπαν την σκηνή δισδιάστατα μέσα σε άλλο εικονικό περιβάλλον. Στο Πείραμα 2, η σκηνή παρουσιάστηκε στους συμμετέχοντες σε κανονική οθόνη προβολής στο εργαστήριο και καλέστηκαν να δείξουν προς τη θέση του στόχου είτε τεντώνοντας το χέρι τους προς την κατεύθυνση του στόχου είτε μέσω ενός μοχλού. Στα Πειράματα 3 και 4 η σκηνή προβλήθηκε στους συμμετέχοντες μέσω μιας οθόνης ηλεκτρονικού υπολογιστή. Επίσης, στο Πείραμα 4, χειρίστηκα τη σειρά με την οποία παρουσιάζονταν οι πληροφορίες της φανταστικής προοπτικής και του στόχου. Συνολικά, τα αποτελέσματα έδειξαν ισχυρή επίδραση της ευθυγράμμισης μεταξύ της πραγματικής προοπτικής των συμμετεχόντων και της φανταστικής προοπτικής. Αυτό σημαίνει ότι οι συμμετέχοντες ήταν πιο ακριβείς και πιο γρήγοροι στις απαντήσεις τους όταν οι φανταστικές προοπτικές ήταν ευθυγραμμισμένες με τους ίδιους από ότι όταν ήταν μή ευθυγραμμισμένες με το σώμα τους. Σημαντικά, η επίδρση της ευθυγράμμισης του σώματος μειώθηκε όταν οι συμμετέχοντες έπρεπε να εκτελέσουν το έργο σε συνθήκες πραγματικού κόσμου από ότι σε συνθήκες εικονικής πραγματικότητας. Επίσης, η επίδραση της ευθυγράμμισης και η επίδοση γενικότερα, δεν επηρεάστηκαν από πληροφορίες αναφορικά με την φανταστική θέση που δώθηκαν εκ των προτέρων στους συμμετέχοντες, πριν την εμφάνιση του στόχου, για να τους βοηθήσουν. Τα ευρήματα προτείνουν ότι (1) οι δυσκολίες του να λαμβάνουμε φανταστικές προοπτικές στο χώρο μάλλον σχετίζονται με αισθητηριο-κινητικές παρεμβολές από ότι με κόστος νοητικών μετασχηματισμών και (2) η οπτική πρόσβαση σε πληροφορίες του σώματος πιθανών να είναι ένας σημαντικός παράγοντας όταν λαμβάνουμε φανταστικές προοπτικές στο χώρο.

In four experiments I examined factors that may influence how people carry out spatial perspective taking when being external observers to a perceptual spatial scene. Participants imagined occupying positions around a round table and indicated by pointing the position of a person also sitting around the table. Experiment 1 contrasted performance for when participants experienced the scene either as immediate to them in immersive Virtual Reality or as a 2D projection within another virtual environment. In Experiment 2 participants viewed the layout projected on an actual screen in the laboratory and carried out pointing either by extending their arm or by deflecting a joystick. In Experiment 3 and 4 participants were presented with the layout on a small computer screen. Also, in Experiment 4 the order of information about the imagined perspective and the target was manipulated. Overall, results showed the presence of strong alignment effects in all experiments; that is, participants were more accurate and fast to point to targets when adopting a perspective that was aligned than misaligned with their own body. Importantly, the alignment effect was reduced when the task was carried out in the real world conditions than in Virtual Reality. Also, the alignment effect, and performance in general, was not affected by advance perspective information. These findings suggest that (1) difficulties with perspective taking most likely reflect sensorimotor interference than mental transformation costs, and that (2) visual access to the body may be an important factor for perspective taking.