Parenting and internalizing problems: a mixed-method design

Abstract

Σκοποί: Η τρέχουσα έρευνα αποσκοπούσε στο να διερευνήσει τις διαμεσολαβητικές επιδράσεις των χαρακτηριστικών προσωπικότητας και των στρατηγικών αντιμετώπισης του στρες των προέφηβων ανάμεσα στη σχέση μεταξύ της γονεϊκότητας και των εσωτερικευμένων προβλημάτων των παιδιών. Ένας δευτερεύων στόχος ήταν να χρησιμοποιηθούν επιπρόσθετες ποιοτικές αναλύσεις οι οποίες θα ανέλυαν παράγοντες επιρροής στα ακραία επίπεδα αρνητικών γονεϊκών πρακτικών από τις μητέρες. Η έρευνα χρησιμοποίησε ένα σχέδιο διατομής το οποίο συμπεριλάμβανε ποσοτικά δεδομένα από 369 μαθητές δημόσιων δημοτικών σχολείων, ηλικιών 10-12 χρονών, καθώς και ποσοτικά δεδομένα από αφηγήματα των μητέρων, οι οποίες βρέθηκαν από την ποσοτική ανάλυση να χρησιμοποιούν αρνητικές γονεϊκές πρακτικές σε ακραία επίπεδα. Τα παιδιά απάντησαν σε κλίμακες αυτό-αναφοράς οι οποίες παρουσίαζαν γενικά καλές ψυχομετρικές ιδιότητες. Μια ημιδομημένη συνέντευξη σχεδιάστηκε για τις μητέρες με τις ακραίες γονεϊκές τιμές, η οποία περιλάμβανε ερωτήσεις που αφορούσαν παράγοντες που πιθανόν να επηρέαζαν τις γονεϊκές τους συμπεριφορές. Και τα δύο μοντέλα (ένα για την Κατάθλιψη και ένα για το Άγχος) παρουσίασαν γενικά καλή προσαρμογή. Το μοντέλο της Κατάθλιψης εξηγούσε το 42% της διακύμανσης στο αποτέλεσμα ενώ το μοντέλο του Άγχους εξηγούσε το 34% της διακύμανσης. Οι δείκτες προσαρμογής του μοντέλου διαδρομής ικανοποιήθηκαν σε γενικές γραμμές και στις δύο περιπτώσεις. Ανάμεσα στις γονεϊκές μεταβλητές, μόνο η μητρική Απόρριψη παρουσίασε μια άμεση συσχέτιση και με τα δύο αποτελέσματα και ήταν επίσης η μεταβλητή γονεϊκότητας με τις μεγαλύτερες συνολικές επιδράσεις και στα δύο μοντέλα. Η Ζεστασιά προέβλεπε την Κατάθλιψη μόνο έμμεσα, ενώ ο Ψυχολογικός Έλεγχος (ΨΕ) προέβλεπε μόνο έμμεσα και τα δύο αποτελέσματα. Οι μεταβλητές της προσωπικότητας ήταν γενικά πιο δυνατοί προβλεπτές από τις μεταβλητές αντιμετώπισης προβλημάτων, οι οποίες δε διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο, ειδικά στο μοντέλο της Κατάθλιψης. Ο Νευρωτισμός ήταν η μεταβλητή προσωπικότητας με τη μεγαλύτερη επίδραση και η Γνωστική Επεξεργασία, μια καινούργια μεταβλητή που προέκυψε η οποία περιλάμβανε ερωτήσεις σχετικές με τις κλίμακες ‘θετική αναδόμηση’ και ‘γνωστική μελέτη λύσεων’, ήταν η μεταβλητή αντιμετώπισης προβλημάτων με τη μεγαλύτερη επιρροή. Η Απόρριψη προέβλεπε και τα δύο αποτελέσματα μέσα από το Νευρωτισμό και επίσης προέβλεπε την Κατάθλιψη μέσω της Κοινωνικά Υπαγορευμένης Τελειομανίας (ΚΥΤ) η οποία επιδρούσε στο αποτέλεσμα μέσω και της Αποφυγής. Η Ζεστασιά προέβλεπε και τα δύο αποτελέσματα μέσω της Εξωστρέφειας και της Γνωστικής Επεξεργασίας. Η Εξωστρέφεια προέβλεπε το Άγχος μέσω της αντιμετώπισης Αποζήτησης Στήριξης αλλά προέβλεπε την Κατάθλιψη μέσω της Γνωστικής Επεξεργασίας. Τόσο η Κοινωνική Αποζήτηση όσο και η Αποφυγή επιδρούσαν θετικά στη Γνωστική Επεξεργασία πριν η τελευταία επιδράσει στην Κατάθλιψη. Ο ΨΕ προέβλεψε και τα δύο αποτελέσματα μέσω του Ψυχωτισμού, ο οποίος συνδεόταν με την Κατάθλιψη επίσης μέσω της Γνωστικής Επεξεργασίας. Η Γνωστική Επεξεργασία τελικά προέβλεπε αρνητικά την Κατάθλιψη αλλά προέβλεπε θετικά το Άγχος. Στο ποιοτικό μέρος της έρευνας, οι παράγοντες με την περισσότερη επιρροή στη μητρική αρνητική γονεϊκότητα όπως προέκυψαν από τα αφηγήματα των μητέρων ήταν οι τάσεις τελειομανίας, ελέγχου και ακαμψίας, η τάση για άγχος, το καθημερινό στρες και το άγχος λόγω εργασιακών απαιτήσεων και πολλαπλών ρόλων, η κόπωση και η αυτό-παραμέληση, η ύπαρξη ενός μη εμπλεκόμενου πατέρα, οι διαμάχες του ζευγαριού, η έλλειψη κοινωνικής υποστήριξης και η ύπαρξη συναισθηματικά ψυχρών γονιών ή γονιών με τάσεις ελέγχου (ειδικά μητέρων) στην παιδική ηλικία. Τα ευρήματα της παρούσας έρευνας είναι γενικά σε συνάρτηση με τις προηγούμενες έρευνες. Οι περιορισμοί της παρούσας έρευνας κείτονται στην διατομική της φύση, στα δεδομένα από μία και μόνο πηγή για τη μέτρηση των ίδιων μεταβλητών και στα δεδομένα αυτό-αναφοράς. Επιπρόσθετα, μερικά μικρά θέματα παρουσιάστηκαν σχετικά με κάποιες κλίμακες που προέκυψαν, με κάποιες τροποποιήσεις στον τρόπο λήψης δεδομένων λόγω των επιβαλλόμενων από τα σχολεία και σχετικών με την πανδημία του COVID περιορισμών και με τη γενική ανάμειξη των πατέρων στην έρευνα. Η παρούσα έρευνα είναι μία από τις λίγες έρευνες που παρουσιάζουν περιεκτικά μοντέλα των εσωτερικευμένων προβλημάτων των παιδιών τα οποία συμπεριλαμβάνουν και τις διαμεσολαβητικές επιδράσεις της προσωπικότητας και του στυλ αντιμετώπισης προβλημάτων των παιδιών στην προεφηβεία, παρέχοντας έτσι χρήσιμα δεδομένα τα οποία μπορούν να ενημερώσουν τις πρακτικές. Η μελλοντική έρευνα θα μπορούσε να επαναλάβει τα τρέχοντα ευρήματα μέσα από μακροχρόνιες έρευνες που χρησιμοποιούν πολλαπλούς πληροφοριοδότες καθώς και μέσα από πειραματικές και παρεμβατικές έρευνες ή έρευνες διδύμων. Επιπρόσθετα, ο ρόλος της Γνωστικής Επεξεργασίας σαν στρατηγική αντιμετώπισης προβλημάτων, θα έπρεπε να ερευνηθεί και να διασαφηνιστεί περεταίρω.

The current study aimed to investigate the mediational effects of preadolescents’ personality characteristics and coping strategies in the link between parenting and children’s anxiety and depression. A secondary aim was to use additional qualitative analyses to identify factors of influence on extreme levels of negative parenting practices employed by mothers. The study used a cross-sectional design involving quantitative data from 369 public primary school children aged 10-12 years as well as qualitative data from narratives of mothers who were found to use extreme levels of negative parenting based on children’s self-reports. Children responded to self-report scales demonstrating generally good psychometric properties. A semi-structured interview was designed for mothers with extreme levels of negative parenting, which included questions pertaining to factors that possibly influence their parenting behaviors. Both models (for Depression and Anxiety as outcomes) demonstrated a generally good fit. The model for Depression explained 42% of the variance in the outcome while the model for Anxiety explained 34% of the variance. Path model fit indices were overall satisfied in both models. Among the parenting variables, only maternal Rejection demonstrated a direct link with both outcomes and was also the most influential of all parenting variables, in terms total effects, in both models of Anxiety and Depression. Warmth only directly predicted Depression, while Psychological Control (PC) acted only as a distal predictor of the outcome in both models. Personality variables were generally stronger predictors than coping variables, which did not play an important role especially in the model for Depression. Neuroticism was the most influential of all the personality variables and Cognitive Processing, a newly formed coping strategy including ‘positive restructuring’ and ‘cognitive consideration of solutions’ scale items, was the most influential of all coping strategies used. Rejection indirectly predicted both outcomes through Neuroticism and also predicted Depression through Socially Prescribed Perfectionism (SPP) which also affected the outcome through Avoidance. Warmth predicted both outcomes through Extraversion and Cognitive Processing. Extraversion predicted Anxiety through Support-Seeking coping but predicted Depression through Cognitive Processing. Both Support-Seeking and Avoidance coping positively affected Cognitive Processing prior to its link with Depression. PC predicted both outcomes through Psychoticism, which was linked to Depression also through Cognitive Processing. Cognitive Processing demonstrated a negative link with Depression but had a positive effect on Anxiety. In the qualitative part of the study, the most influential factors for maternal negative parenting practices based on mothers’ narratives in the interviews were perfectionistic and controlling tendencies, rigidity, anxiety proneness, everyday stress and anxiety due to high job demands or multiple responsibilities, fatigue and self-neglect, an uninvolved partner, couple stress, lack of social support and cold or controlling parents (especially mothers) in childhood. Findings of the current study are generally consistent with previous research. Limitations of the current study lie in its cross-sectional nature and single-source, self-report data. In addition, some minor issues were documented regarding some derived scales, as well as administration modifications due to school-imposed COVID-19 restrictions and the general lack of involvement of fathers in data collection. The current study is one of the few to demonstrate comprehensive models of children’s internalizing problems including the mediational effects of preadolescents’ personality characteristics and coping strategies in the link between parenting and children’s anxiety and depression, providing thus valuable data to inform practice. Future research should replicate current findings in longitudinal research using multiple informants and experimental, twin or intervention studies. In addition, the role of Cognitive Processing as a coping strategy should be further explored and clarified.