Self-regulation Processes in Informal Dementia Caregivers: The Role of Executive Functions in Self-efficacy, Illness Perceptions and Coping
Date
2022-12Publisher
Πανεπιστήμιο Κύπρου, Σχολή Κοινωνικών Επιστημών και Επιστημών Αγωγής / University of Cyprus, Faculty of Social Sciences and EducationPlace of publication
CyprusGoogle Scholar check
Keyword(s):
Metadata
Show full item recordAbstract
The current research project had a double purpose. First, to contribute to the self-regulation (SR) theory by suggesting that the self-efficacy mechanism of the Social Cognitive Theory, the Common-sense Model of self-regulation of health and illness and the Transactional Stress Model of Coping, essential concepts in dementia caregiving, could all be considered as SR processes when examined in parallel with the Control Theory of SR; and they all require executive functions (EF). The second aim, was to examine for the first time the role of EF in the aforementioned concepts. The associations of EF measures were examined with: 1) the three domains of caregiving self-efficacy (SE) of the Revised Scale of Caregiving Self-Efficacy; SE for self-care and obtaining respite (SE-OR), SE for responding to disruptive behaviors (SE-RDB) and, SE for controlling upsetting thoughts (SE-CUT); 2) illness perceptions as assessed by the Brief Illness Perceptions Questionnaire; 3) coping strategies, assessed by the Brief-COPE. The moderating role of EF was also examined in the association between coping strategies and psychological distress. Another objective of this project was to describe illness perceptions in a local population of dementia caregivers and identify important variables to be considered when the SE domains are being evaluated.
The sample consisted of 63 informal caregivers of persons with dementia (PwD). A neuropsychological assessment and psychosocial measures were administered to all participants.
EF measures were found associated with SE, illness perceptions and coping even when the effects of psychological distress and the duration of the disease were considered. Measures of mental and verbal flexibility and inhibition were positively related with SE-OR. Self-awareness measures were positively associated with SE-RDB and SE-CUT. Measures evaluating organization and planning skills, self-awareness, inhibition and mental flexibility were associated with items of illness perceptions. EF’s weren’t found associated with problem-focused or emotion-focused coping. Semantic verbal fluency was negatively associated with avoidance coping. EF didn’t moderate the relationship between coping strategies and psychological distress. Η παρούσα έρευνα είχε διπλό στόχο. Πρώτο να συνεισφέρει στο πεδίο της θεωρίας της αυτορρύθμισης προτείνοντας ότι ο μηχανισμός της αυτοαποτελεσματικότητας της Κοινωνικογνωστικής Θεωρίας, το μοντέλο της Κοινής Λογικής της Αυτορρύθμισης για την Ασθένεια και το Συνδιαλλακτικό Μοντέλο του Στρες και της Αντιμετώπισης, απαραίτητες έννοιες στον τομέα των οικογενειακών φροντιστών της άνοιας, μπορούν να θεωρηθούν διεργασίες Αυτορρύθμισης όταν εξεταστούν παράλληλα με τη Θεωρία Ελέγχου, διεργασίες οι οποίες χρειάζονται τις εκτελεστικές δεξιότητες για να λειτουργήσουν. Δεύτερος βασικός στόχος της παρούσας έρευνας ήταν να εξετάσει για πρώτη φορά τη συσχέτιση των προαναφερόμενων μοντέλων με τις εκτελεστικές δεξιότητες σε οικογενειακούς φροντιστές ατόμων με άνοια. Έργα εκτελεστικών δεξιοτήτων εξετάστηκαν σε σχέση με: 1) τους τρείς τομείς αυτοαποτελεσματικότητας της Κλίμακας Αυτοαποτελεσματικότητας στη φροντίδα της άνοιας (αυτοφροντίδα και ανάπαυση, ανταπόκριση σε αποδιοργανωτικές συμπεριφορές, έλεγχος σε σκέψεις ανησυχίας), 2) τις αντιλήψεις της ασθένειας, όπως εξετάστηκαν μέσω του Σύντομου Ερωτηματολογίου Αντιλήψεων της Ασθένειας, 3) τις στρατηγικές αντιμετώπισης, όπως εξετάστηκαν μέσω της κλίμακας Brief-COPE. Επιπλέον, εξετάστηκε ο μεσολαβητικός ρόλος των εκτελεστικών δεξιοτήτων στη σχέση μεταξύ των στρατηγικών αντιμετώπισης και της ψυχολογικής δυσφορίας. Ένας επιπλέον σκοπός της έρευνας ήταν να περιγράψει τις αντιλήψεις των φροντιστών σχετικά με την άνοια και να αναγνωρίσει σημαντικούς παράγοντες για να λαμβάνονται υπόψη όταν εξετάζονται οι τομείς της αυτοαποτελεσματικότητας για τη φροντίδα της άνοιας. Το δείγμα αποτελείτο από 63 οικογενειακούς φροντιστές ατόμων με άνοια στους οποίους έγινε νευροψυχολογικός έλεγχος και δόθηκαν ψυχοκοινωνικά ερωτηματολόγια. Έργα εκτελεστικών δεξιοτήτων έδειξαν σημαντικές συσχετίσεις με την αυτοαποτελεσματικότητα, τις αντιλήψεις για την άνοια και τις στρατηγικές αντιμετώπισης, παρά τη μετρίαση των ευρημάτων από τη διάρκεια της ασθένειας και τη ψυχολογική δυσφορία. Έργα γνωστικής και λεκτικής ευελιξίας και αναστολής βρέθηκαν θετικά συσχετισμένα με την αυτοαποτελεσματικότητα για αυτοφροντίδα και ανάπαυλα. Η αυτογνωσία βρέθηκε θετικά συσχετισμένη με την αυτοαποτελεσματικότητα για ανταπόκριση σε αποδιοργανωτικές συμπεριφορές και για έλεγχο σε σκέψεις ανησυχίας. Έργα που εξετάζουν δεξιότητες οργάνωσης και σχεδιασμού, αυτογνωσίας, αναστολής και γνωστικής ευελιξίας βρέθηκαν συσχετισμένα με αντιλήψεις για την άνοια. Οι εκτελεστικές δεξιότητες δεν βρέθηκαν σημαντικά συσχετισμένες με στρατηγικές αντιμετώπισης εστιασμένες στο πρόβλημα ή εστιασμένες στο συναίσθημα. Η σημασιολογική λεκτική ευχέρεια βρέθηκε αρνητικά συσχετισμένη με τις στρατηγικές αντιμετώπισης εστιασμένες στην αποφυγή. Οι εκτελεστικές δεξιότητες δεν βρέθηκαν να μεσολαβούν τη σχέση στρατηγικών αντιμετώπισης και ψυχολογικής δυσφορίας.