Διαδρομές Μαρμάρου / Marble Pathways

Abstract

Η παρούσα διπλωματική εργασία ασχολείται με την αναβίωση της τέχνης της μαρμαροτεχνίας και τον επαναπροσδιορισμό της σχέσης του σύγχρονου ανθρώπου με το μάρμαρο και το έδαφος από το οποίο προέρχεται αυτό. Η μελέτη βασίζεται στην ατμόσφαιρα και τα χαρακτηριστικά ενός λατομείου και προσπαθεί να ενώσει την ιστορία του μαρμάρου με το τοπίο της Πεντέλης και την οδό Λιθαγωγίας. Αφορμή ήταν η παράδοση της τέχνης του μαρμάρου από το νησί της Τήνου και η πολιτιστική κληρονομιά της πόλης των Αθηνών. Το μάρμαρο αποτελεί τον συνδετικό κρίκο της σύγχρονης Ελλάδας με το ιστορικό παρελθόν και η μελέτη της αρχαίας Οδού Λιθαγωγίας οδηγεί στην αναθεώρηση της δυναμικής του υλικού στην σύγχρονη εποχή. Μέσα από αυτό δημιουργείται μια αρχή αναδιαπραγμάτευσης της σχέσης της πόλης με το μάρμαρο. Τίθεται λοιπόν το βασικό ερώτημα: «Πως μια πόλη με ιστορία γύρω από την χρήση του μαρμάρου, και με μνημεία που προβάλουν την δεξιοτεχνία των αρχαίων με το υλικό, μένει αποστασιοποιημένη από την παράδοση των τεχνών της εξόρυξης, την μεταφοράς και της επεξεργασίας του; Θα μπορούσε ένας χώρος να ‘’ξυπνήσει τις αισθήσεις της πόλης’’ και να βοηθήσει την επανένταξη του μαρμάρου στην σύγχρονη κοινωνία;» Η διπλωματική εργασία μελετά τον τρόπο με τον οποίο η Οδός Λιθαγωγίας, που δημιουργούσε τον άξονα μεταφοράς του μαρμάρου από Λατομείο στην Πεντέλη στα κτίρια όπου γινόταν η επεξεργασία του μαρμάρου και την Ακρόπολη, μπορεί να αποτελέσει σημείο εκκίνησης της σχέσης του σύγχρονου ανθρώπου με το μάρμαρο. Χρησιμοποιώντας την μελέτη του κυρίου Μ. Κορρέ γίνεται καταγραφή των υλικών και των μεθόδων εξόρυξης, μεταφοράς και επεξεργασίας του μαρμάρου κατά μήκος της Αττικής, από το Λατομείο μέχρι τον Παρθενώνα με σκοπό την ένταξη αυτών των διαδικασιών σε έναν χώρο. Με την χρήση αυτού του τριμερούς διαχωρισμού δημιουργείται στη συνέχεια ένας πολυεπίπεδος χώρος στο οποίο αλληλοεπιδρούν τα χαρακτηριστικά ενός υπόγειου λατομείου με τις χρήσεις ενός μουσείου και εργαστηρίου μαρμαροτεχνίας.

This thesis deals with the revival of the art of marble work and the redefinition of the relationship of modern man with the marble and the soil from which it comes. The study is based on the ambience and characteristics of a quarry and tries to unite the texture of the marble with the landscape of Penteli’s mountain in connection to Lithagogia Street. The motive was the tradition of the art of marble from the island of Tinos and the cultural heritage of the city of Athens. Marble is the connecting link between modern Greece and the historical past, and the study of the ancient Lithagogia Street leads to the revision of the dynamics the material has in the modern era. This creates a principle for renegotiation of the city’s relation with the marble. The basic question is asked: “How can a city with a history surrounding the use of marble, and with monuments that highlight the skill the ancient Greeks had with the material, remain distant from the tradition of the marble around the arts of mining, transporting and processing?” Could a space “awaken the senses of the city” and help the reintegration of marble into the modern society?” The thesis studies the way in which the Lithagogia Street, which created the connection of the Quarry in Penteli with the buildings where the marble was processed and the Acropolis, can be the starting point of the modern man’s relationship with the marble. Using the study of Mr. M. Korre, a record is made for the tools and methods of extraction, transportation and processing of the marble along Attica, from the Quarry to the Parthenon with the aim of integrating these processes into one space. By using this three-way separation, a multi-level space is created in which the characteristics of an underground quarry interact with the uses of a museum and marble workshop.