Το Αλληγορικό Μουσείο της Κύπρου

Abstract

Η παρούσα διπλωματική εργασία πραγματεύεται τα διάφορα αφηγήματα που εμφανίζονται κατά την βίωση της αρχιτεκτονικής και πως αυτά τα αφηγήματα μπορούν να επηρεάσουν τον τρόπο αντίληψης τους κτιρίου αλλά και τον τρόπο ερμηνείας της αρχιτεκτονικής οργάνωσης. Στόχος της εργασίας είναι η εις βάθος διερεύνηση των χαρακτηριστικών των αφηγημάτων, των διαφόρων προσεγγίσεων της αρχιτεκτονικής αφήγησης αλλά και τους τρόπους με τους οποίους οι αφηγήσεις μπορούν να αποτελέσουν ένα συνθετικό εργαλείο σχεδιασμού και αναδιοργάνωσης ενός κτιρίου. Η παρούσα εργασία θα πραγματοποιηθεί στο κυπριακό μουσείο, ως μία περίπτωση μελέτης, όπου εμφανίζονται πολλαπλά αφηγήματα τα οποία μπορούν να οργανωθούν σε διαφορετικές χρονικές περιόδους αλλά και λόγο της απλοποιημένης/αυστηρής χωρικής διάταξης. Η διάταξη αυτή μπορεί να αποτελέσει ένα καμβά για την πιθανή συνύπαρξη πολλαπλών αφηγήσεων αλλά και την αναμόρφωση του μουσείου έτσι ώστε από την υφιστάμενη δομή να παραχθούν νέες χωρικές δυναμικές. Για σκοπούς μελέτης γίνεται η ανάλυση του Κυπριακού Μουσείου βάσει τον διαφόρων θεωρητικών προσεγγίσεων που παρουσιάζονται στην διπλωματική εργασία. Συγκεκριμένα βάσει των κειμένων ‘Narrative Architecture’ του Nigel Coates, το κείμενο ‘Narratives ‘by’, ‘with’, ‘through’, ‘on’ and ‘despite’ architecture’ του Χρίστου Χατζηχρήστου και Κυριάκου Μιλτιάδου και το απόσπασμα ‘Layering is not’ του Χρίστου Χατζηχρήστου από το ‘‘Textual Layering’. Στην συνέχεια έχοντας ως αναφορά τον αλληγορικό μύθο της θέας Αφροδίτης και την σημασία του στην Κυπριακή κουλτούρα, γίνεται η ένταξή διαφόρων μηχανισμών οι οποίοι συνεισφέρουν στην χωρικοί, θεματική και προγραμματική αναδιοργάνωση. Με την δημιουργία ενος σεναρίου, παρουσιάζεται μια παδειγματική έκθεση η οποία βασίζεται στην συνεισφορά διαφόρων οργανισμών για την διεξαγωγή νέων αφηγημάτων. Πρόκειται για μια έκθεση με θεματική τα αντικείμενα της καθημερινότητας της Κύπρου κατα τον 20ο αιώνα. Έτσι με αφορμή την ανέγερση του νέου Κυπριακού Μουσείου και τον καθορισμό της υφιστάμενης κτιριακής μονάδας ως ανεκμετάλλευτο και μη ικανοποιητικό (χωρικά) μουσείο, γίνεται η πρόταση για αναδιοργάνωση, εκμετάλλευση και μετασχηματισμού του Κυπριακού Μουσείου, του εσωτερικού και εξωτερικού χώρου αλλά και του κτιρίου του Τμήματος Αρχαιοτήτων. Με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός μηχανισμού παραγωγής αλληγοριών εντός του Κυπριακού Μουσείου, του Αλληγορικού Μουσείου της Κύπρου.

This thesis deals with the various narratives that appear during the experience of architecture and how these narratives can affect the way of perceiving the building and the way of interpreting the architectural organization. The aim of the work is the in-depth investigation of the characteristics of narratives, the various approaches to architectural narrative and the ways in which narratives can be a synthetic tool for planning and reorganizing a building.The present work will be carried out in the Cypriot museum, as a case study, where multiple narratives appear which can be organized in different time periods but also because of the simplified/strict spatial arrangement. This arrangement can be a canvas for the possible coexistence of multiple narratives but also for the reformation of the museum so that new spatial dynamics are produced from the existing structure. For study purposes, the Cyprus Museum is analyzed based on the various theoretical approaches presented in the thesis. Specifically based on the texts ‘Narrative Architecture’ by Nigel Coates, the text ‘Narratives ‘by’, ‘with’, ‘through’, ‘on’ and ‘despite’ architecture’ by Christos Hatzichristos and Kyriakos Miltiados and the passage ‘Layering is not ‘ by Christos Hatzichristou from ‘Textual Layering’. Then, referring to the allegorical myth of the goddess Aphrodite and its importance in Cypriot culture, various mechanisms are included that contribute to the village, thematic and programmatic reorganization. With the creation of a scenario, an exemplary exhibition is presented which is based on the contribution of various organizations to carry out new narratives. It is an exhibition with the theme of the objects of daily life in Cyprus during the 20th century. Thus, on the occasion of the construction of the new Cyprus Museum and the determination of the existing building unit as an unused and unsatisfactory (spatially) museum, the proposal is made for the reorganization, exploitation and transformation of the Cyprus Museum, the central yard and the garden as well as the Department building Antiquities. Resulting in the creation of an allegorical production mechanism within the Cyprus Museum, the Allegorical Museum of Cyprus.