Social Interactive Junction

Abstract

Η παρούσα διπλωματική εργασία, πραγματεύεται θέματα επανάχρησης και επαναπρογραμματισμού ενός εγκαταλελειμμένου κτιρίου της συνοικίας Ομεριέ, το οποίο λειτουργεί καταλυτικά στην έννοια του δημόσιου χώρου και τα πολλαπλά όρια τα οποία εντείνουν τον αστικό αποκλεισμό. Η μελέτη, αφορά ζητήματα που σχετίζονται με τον νοητό και χωρικό αποκλεισμό συγκεκριμένων οντοτήτων από τον δημόσιο χώρο, καθώς επίσης και την αλληλεπίδραση διαφορετικών κοινωνικών ομάδων ατόμων μέσω κοινωνικών δραστηριοτήτων. Η λειτουργία της δημόσιας σφαίρας μπορεί να μεταβληθεί θετικά, όταν τα όρια μετατραπούν σε διαπερατά σύνορα μέσω της έννοιας του ενδιάμεσου, όπου πρακτικές και δημόσιες υποστηρίξεις ενθαρρύνουν την συμβίωση χωρικά και χρονικά. Η πρόταση εστιάζει στην εντός των τειχών πόλη, στην τουρκοκυπριακή συνοικία Ομεριέ, μια περιοχή όπου βρίσκεται το τέμενος και το χαμάμ Ομεριέ, δύο χρήσεις με υπερτοπική σημασία τα οποία νοητά σχετίζονται αλλά χωρικά διαχωρίζονται μέσω ενός ιδιωτικού χώρου στάθμευσης, γεγονός που προκαλεί προκλήσεις στην πρόταση. Έτσι, η έρευνα πραγματεύεται την έννοια του χώρου ως ένα δοχείο το όποιο μεταβάλλεται αντίστοιχα με δράσεις που μπορεί να φιλοξενήσει, οι οποίες μπορούν να καταρρίψουν τυχόν αποκλεισμούς και να φέρουν κοντά άτομα διαφορετικών κοινωνικών στρωμάτων, μέσω εκδηλώσεων που αφορούν σε δράσεις οργανωμένων οντοτήτων. Η πλατεία Ομεριέ, είναι ένας χώρος με πολλές δυναμικές για την ενεργοποίηση και συγκρότηση ενός οργανωμένου δημόσιου χώρου. Με τον τρόπο αυτό οι κάτοικοι αποκτούν το αίσθημα του ανοίκειν και οι χρήστες αναλαμβάνουν την διαχείρηση και διακυβέρνηση του.