The "Other" One Limassol

Abstract

Η κατασκευή που προτείνω αποτελείται από δύο ράμπες εμπνευσμένες από τον Ιανό, που στη μυθολογία απεικονίζεται με δύο πρόσωπα συμβολίζοντας την έναρξη και τη λήξη των συγκρούσεων, τον Θεό του Πολέμου και της Ειρήνης. Αυτές οι ράμπες συνδέουν την πόλη με τη θάλασσα μέσω της προέκτασης της αποβάθρας και του δρόμου της Ανεξαρτησίας της Λεμεσού. Οι δύο ράμπες οδηγούν σε διαφορετικά επίπεδα, με την πρώτη ράμπα να οδηγεί στο επίπεδο της θάλασσας, ενώ η δεύτερη να ανυψώνεται στα 5,80 μέτρα. Οι δυο ράμπες παρέχουν διαφορετικές εμπειρίες πολλαπλών χρήσεων από προσωπική χαλάρωση και δημόσιες δραστηριότητες, ενώ ενθαρρύνει τη συνύπαρξη διαφορετικών κοινοτήτων. Μέσα από την αντίθεση των διαφορετικών χρήσεων και χρηστών, η κατασκευή αυτή προάγει την αλληλεπίδραση και τη συνομιλία δημιουργώντας έναν πολυδιάστατο, διφορούμενο χώρο. Το αμφιθέατρο με θέα τον ορίζοντα αντιπροσωπεύει τη ρομαντική πλευρά της εμπειρίας, ενώ το αντίστοιχο που βλέπει την πόλη προσφέρει πρόσβαση σε εκδηλώσεις και τη δυνατότητα θέασης προς την πόλη από διαφορετική οπτική γωνία. Το κεντρικό ερώτημα που θέτει είναι, εάν οι δημόσιοι χώροι χρειάζονται ελεγχόμενη πρόσβαση, καθώς το σχέδιο της κατασκευής επιχειρεί να διαχειριστεί τις πιθανές συγκρούσεις και επιπτώσεις μέσω μιας μοναδικής εισόδου.

The project I propose features two ramps inspired by Janus, the mythological figure with two faces symbolizing the start and end of conflicts, representing both the God of War and Peace. These ramps connect the city to the sea, extending from the pier and Independence Road in Limassol. The first ramp leads down to sea level, while the second rises to a height of 5.80 meters. These ramps offer diverse experiences and multiple uses, ranging from personal relaxation to public activities, fostering the coexistence of various communities. By contrasting different uses and users, this structure encourages interaction and dialogue, creating a multi-dimensional, ambiguous space. The amphitheater facing the horizon embodies the romantic aspect of the experience, while the one overlooking the city provides access to events and a unique perspective of the urban landscape. The key question it poses is whether public spaces should have controlled access, as the design aims to manage potential conflicts and impacts through a single entry point.