What drives the Gamble? Unveiling the psychopathic traits and motivational forces behind gambling severity: an experimental psychophysiological study

Abstract

Η παρούσα διατριβή εξετάζει πώς οι παίκτες τυχερών παιχνιδιών με διάφορα επίπεδα σοβαρότητας στοιχηματικής συμπεριφοράς (ΣΣ) ανταποκρίνονται σε διάφορες συνθήκες κέρδους (Ενθουσιασμού) ή ήττας (Απογοήτευσης) που προκύπτουν από ένα εικονικής πραγματικότητας κουλοχέρη και σε συναισθηματικά ερεθίσματα μέσω εικόνων (Χαρά, Αηδία, Φόβος, Ουδετερότητα). Η μελέτη επίσης εξετάζει την επιρροή των ψυχοπαθητικών χαρακτηριστικών (ΨΧ), της ευαισθησίας στην τιμωρία (ΕΤ) και της ευαισθησίας στην ανταμοιβή (ΕΑ) στις αντιδράσεις αυτές χρησιμοποιώντας ψυχοφυσιολογικές μετρήσεις και μετρήσεις αυτοαναφοράς. Στην πρώτη μελέτη, χρησιμοποιώντας ένα εικονικό κουλοχέρη, οι συμμετέχοντες εκτέθηκαν σε συνθήκες ενθουσιασμού/ απογοήτευσης. Οι ψυχοφυσιολογικές μετρήσεις, όπως ο καρδιακός ρυθμός (HR) και το επίπεδο αγωγιμότητας του δέρματος (SCL), καταγράφηκαν, μαζί με μετρήσεις αυτό-αναφοράς. Αντίθετα με την αρχική υπόθεση, ο HR δεν διέφερε σημαντικά μεταξύ των συνθηκών ούτε αλληλοεπίδρασε με τα ΣΣ. Το SCL έδειξε σημαντικές διαφορές μεταξύ των συνθηκών, αντανακλώντας διαφορετικές αντιδράσεις διέγερσης, αν και η σοβαρότητα της ΣΣ δεν επηρέασε αυτές τις αντιδράσεις. Διερευνητικές αναλύσεις έδειξαν ότι οι παίκτες χαμηλής σοβαρότητας παρουσίασαν αυξημένη επιθυμία για να στοιχηματίσουν, μετά το τέλος του παιχνιδιού. Η δεύτερη μελέτη εξέτασε τη σχέση μεταξύ της σοβαρότητας ΣΣ, της μεταβλητότητας της διακύμανσης του καρδιακού ρυθμού (HRV) και των ΨΧ χρησιμοποιώντας ένα εικονικό κουλοχέρη. Τα υψηλότερα σκορ ΣΣ συσχετίστηκαν με χαμηλότερη HRV, υποδεικνύοντας δυσρυθμισμένη αυτόνομη λειτουργία. Ωστόσο, αυτό το αποτέλεσμα δεν διέφερε σημαντικά μεταξύ των διαφορετικών συνθηκών ήττας και κέρδους. Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν πως πιο χαμηλές τιμές HRV κατά τη διάρκεια των συνθηκών υψηλής απογοήτευσης σε παίκτες με υψηλότερη σοβαρότητα ΣΣ, υποδεικνύουν μεγαλύτερη αυτόνομη δυσρύθμιση σε μεγαλύτερες απώλειες. Η HRV κατά τη διάρκεια της αρχικής χαλάρωσης ήταν υψηλότερη από ό,τι κατά τη διάρκεια των συνθηκών. Οι συνθήκες ενθουσιασμού μείωσαν την HRV, υποδεικνύοντας κυριαρχία του συμπαθητικού συστήματος και αυξημένη διέγερση. Η μεγαλύτερη μείωση HRV παρατηρήθηκε κατά την υψηλή απογοήτευση, αντανακλώντας σημαντική συναισθηματική δυσφορία. Παρά τα ευρήματα αυτά, οι αναμενόμενες αλληλεπιδράσεις μεταξύ της σοβαρότητας της ΣΣ και HRV δεν ήταν στατιστικά σημαντικές. Η τελική μελέτη ανέλυσε τις ψυχοφυσιολογικές και υποκειμενικές συναισθηματικές αντιδράσεις σε διάφορα ερεθίσματα σε διαφορετικά επίπεδα σοβαρότητας ΣΣ. Αντίθετα με την υπόθεση, δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές διαφορές στον HR, το SCL, τη δραστηριότητα του σφιγκτήρα των φρυδιών (COR) ή τη δραστηριότητα του ζυγωματικού μυός (ZYG) μεταξύ των επιπέδων σοβαρότητας. Ωστόσο, οι μετα-ανάλυσεις έδειξαν ότι οι παίκτες με χαμηλή σοβαρότητα παρουσίασαν αυξημένη δραστηριότητα του COR κατά τη διάρκεια φοβικών ερεθισμάτων. Οι παίκτες με υψηλή σοβαρότητα παρουσίασαν μειωμένες αντιδράσεις σε αρνητικά συναισθήματα, πιθανόν λόγω απευαισθητοποίησης. Η μελέτη επίσης εξέτασε τον ρόλο των ΨΧ και της ΕΑ και ΕΤ σε αυτές τις αντιδράσεις. Τα ΨΧ επηρέασαν τις συναισθηματικές αντιδράσεις, ενώ τα χαρακτηριστικά ΕΑ και ΕΤ δεν επηρέασαν σημαντικά τις φυσιολογικές αντιδράσεις στα συναισθηματικά ερεθίσματα. Η μελέτη σημείωσε ότι παράγοντες προσωπικότητας, όπως η παρορμητικότητα, η αναζήτηση έντονων αισθήσεων και τα ΨΧ επηρεάζουν τη ΣΣ και τις ψυχοφυσιολογικές αντιδράσεις, με τα υψηλότερα ΨΧ να συνδέονται με αυξημένη σοβαρότητα ΣΣ. Η παρούσα διατριβή παρέχει γνώσεις για τις πολύπλοκες αλληλεπιδράσεις μεταξύ συναισθηματικών και ψυχοφυσιολογικών παραγόντων που αφορούν τη ΣΣ. Τονίζει την ανάγκη για λεπτομερή έρευνα για την ανάπτυξη στοχευμένων παρεμβάσεων με βάση τα επίπεδα σοβαρότητας και τα συναισθηματικά προφίλ των παικτών.

The current dissertation investigates how gamblers with varying severity levels, assessed by the South Oaks Gambling Screen (SOGS), respond to different slot-machine conditions (Exciting and Frustrating) and emotional imagery stimuli (Happy, Disgust, Fear, Neutral) and explores the influence of psychopathic traits, sensitivity to punishment, and sensitivity to reward on these responses using both subjective and physiological measures. To mimic real-life gambling scenarios, the first study utilized a Virtual Slot-Machine task where participants were exposed to Exciting and Frustrating conditions. Psychophysiological measures, including heart rate (HR) and skin conductance level (SCL), were recorded, alongside self-report measures assessing valence, arousal, control, and desire to play. Contrary to the initial hypothesis, HR did not differ significantly between conditions or interact with SOGS scores, indicating no substantial influence of emotional states or gambling severity on HR. However, SCL exhibited significant differences between conditions, reflecting distinct arousal responses, although gambling severity did not modulate these responses. Exploratory analyses revealed that low severity gamblers experienced increased gambling urges post-task, suggesting a reinforcing gambling experience. The second study examined the relationship between gambling severity, HR variability (HRV), and psychopathy traits using a simulated slot-machine task and self-report measures. Higher SOGS scores were associated with lower HRV, indicating dysregulated autonomic functioning. However, this effect did not significantly vary across different task conditions. Trends suggested more pronounced HRV reductions during high frustration in severe gamblers, implying heightened autonomic dysregulation in response to significant losses. Baseline HRV was higher than during gambling tasks, indicating a more stable autonomic state without emotional arousal. Excitement conditions decreased HRV, indicating sympathetic dominance and heightened arousal. The most substantial HRV reduction occurred during high frustration, reflecting significant emotional distress. Despite these findings, anticipated interactions between gambling severity and task conditions on HRV were not statistically significant. The final study analyzed psychophysiological and self-reported emotional responses to various stimuli across different gambling severity levels. Contrary to the hypothesis, no significant differences in HR, SCL, corrugator activity, or zygomatic activity were observed across severity levels. However, post-hoc tests revealed that low severity gamblers exhibited heightened corrugator activity during fearful stimuli, indicating more intense reactions to negative emotions. High severity gamblers displayed blunted responses to negative affect, possibly due to desensitization. The study also examined the role of psychopathy and sensitivity to punishment/reward in these responses. Psychopathy traits influenced emotional responses, while sensitivity traits did not significantly impact physiological reactions to emotional stimuli. This dissertation provides insights into the complex interactions between emotional, cognitive, and physiological factors in gambling behavior. The study noted that personality factors like impulsivity, sensation-seeking, and psychopathic traits impact gambling behavior and physiological responses, with higher psychopathic traits linked to increased gambling severity. Future research should address potential habituation in high severity gamblers and include broader personality assessments and socio-economic factors influencing gambling responses. These efforts could inform interventions aimed at mitigating problematic gambling behaviors and improving therapeutic approaches.