The impact of occupational exposure to Artificial Intelligence: early evidence from Europe

Abstract

This thesis investigates the impact of occupational exposure to artificial intelligence (AI) on employment in the EU15 countries from 2015 to 2019. I use a cross-section regression where the dependent variable represents a value-change in employment share regressed against a non-time variant occupation-level AI exposure measure, along with relevant controls. Specifically, amongst other factors, the analysis controls for occupational routine and offshorability. The thesis contributes the literature by utilizing a more modern method of translating US measures on the impact of AI for use in the European context. Key findings indicate that AI exposure increases employment shares, thus particularly enhancing some high-skill occupations which have a greater AI exposure. The study also examines the role of institutional complementarities through proxies for innovation and political economy types, findings indicate that, unlike previous waves of employment automation, AI is not as dependent on national institutional complementarities, with a slight negative correlation to innovative ecosystems. Finally, this thesis also contributes to the literature by linking AI impacts with previous literature on technological advancements. The findings provide valuable insights for policymakers to maximize AI's benefits without unfounded concerns for negative employment effects.

Αυτή η διατριβή διερευνά την επίδραση της επαγγελματικής έκθεσης στην τεχνητή νοημοσύνη (AI) στην απασχόληση στις χώρες της ΕΕ15 από το 2015 έως το 2019. Χρησιμοποιώ μια διατομεακή παλινδρόμηση όπου η εξαρτημένη μεταβλητή αντιπροσωπεύει μια μεταβολή στην απασχόληση, αντιπαραβάλλοντας έναν μη χρονικά μεταβαλλόμενο δείκτη επαγγελματικής έκθεσης στην AI, μαζί με τους σχετικούς ελέγχους. Συγκεκριμένα, μεταξύ άλλων παραγόντων, η ανάλυση ελέγχει για την ρουτίνα των επαγγελμάτων και τη δυνατότητα μεταφοράς εργασιών στο εξωτερικό. Η διατριβή συμβάλλει στη βιβλιογραφία χρησιμοποιώντας μια πιο σύγχρονη μέθοδο μετάφρασης των αμερικανικών μετρήσεων για την επίδραση της τεχνητής νοημοσύνης στο Ευρωπαϊκό πλαίσιο. Τα κύρια ευρήματα δείχνουν ότι η έκθεση στην τεχνητή νοημοσύνη αυξάνει τα ποσοστά απασχόλησης, ενισχύοντας ιδιαίτερα ορισμένα επαγγέλματα υψηλής ειδίκευσης που έχουν μεγαλύτερη έκθεση στην τεχνητή νοημοσύνη. Η σχετική μελέτη εξετάζει επίσης τον ρόλο των θεσμικών συμπληρωματικοτήτων μέσω δεικτών για την καινοτομία και τους τύπους πολιτικής οικονομίας, με τα ευρήματα να δείχνουν ότι, σε αντίθεση με προηγούμενα κύματα αυτοματοποίησης της απασχόλησης, η τεχνητή νοημοσύνη δεν εξαρτάται τόσο από τις εθνικές θεσμικές συμπληρωματικότητες, με μια ελαφρώς αρνητική συσχέτιση με τα καινοτόμα οικοσυστήματα. Τέλος, αυτή η διατριβή συμβάλλει επίσης στη βιβλιογραφία συνδέοντας τις επιπτώσεις της τεχνητής νοημοσύνης με την προηγούμενη βιβλιογραφία για άλλες τεχνολογικές εξελίξεις. Τα ευρήματα παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες για τους διαμορφωτές πολιτικής ώστε να μεγιστοποιήσουν τα οφέλη της τεχνητής νοημοσύνης χωρίς αβάσιμες ανησυχίες για αρνητικές επιπτώσεις στην απασχόληση.