Κινητοποιώντας τις ΓΡΑΜΜΕΣ: κοινές υποδομές - υποδομές κοινών

Abstract

Η διπλωματική μου εργασία έχει τίτλο κινητοποιώντας τις Γραμμές έτσι ώστε να δημιουργηθούν κοινές υποδομές, υποδομές κοινών μεταξύ των χρηστών αυτού του νησιού. Αφορμή λοιπόν υπήρξαν δύο γραμμές που διαπερνούν το νησί και αποτέλεσαν εξίσου σημαντικές, η μία στο παρελθόν και η άλλη στο παρόν. Οι γραμμές αυτές είναι η Πράσινη Γραμμή του 1974 και η άλλη είναι η γραμμή του Κυπριακού Κυβερνητικού Σιδηρόδρομου που δημιουργήθηκε ο 1905 και τερματίστηκε το 1951. Στόχος λοιπόν είναι η δημιουργία χώρων ‘’διαπραγματεύσεων’’ με αφορμή τον σιδηρόδρομο δημιουργώντας συλλογικές μνήμες ανάμεσα στις δύο κοινότητες, βασισμένες σε μια σειρά κοινών πρακτικών. Προχωρόντας στην ανάλυση, ο σιδηρόδρομος αποτελείτο απο 72 χιλιόμετρα και κτίστηκε σε 3 φάσεις. Είχε ως αφετηρία του το σταθμό της Αμμοχώστου και τερματικό, τον σταθμό της Ευρύχου. Μετά την ανάλυση για τον Κυπριακό Σιδηρόδρομο περί σταθμών, ανάλυσης υφιστάμενης ύπαρξης κ.α. κατέληξα στην κεντρική μου ιδέα, την δημιουργία χώρων διαπραγματεύσεων επαναφέροντας τον Σιδηρόδρομο και ουσιαστικά δημιουργώντας 3 κύριες στάσεις στην πορεία του. Την Αφετηρία στην Αμμόχωστο, την μέση στο Παλιό Αεροδρόμιο και στο τέλος την Ευρύχου. Στις στάσεις αυτές δημιουργούνται χώροι αγοράς, φεστιβάλ, διαπραγματεύσεων και περιοδικής κατοίκισης αξιοποιώντας τον κάθε χώρο απο τους 3 αναλόγως των χαρακτηριστικών του, με την βοήθεια των βαγονιών. Πέραν απο τις τρείς κύριες στάσεις που δημιουργούνται, υπάρχουν επίσης μικρές στάσεις για συντήριση καλλιεργειών για την χρησιμοποίηση τους στις αγορές όχι μόνο στις 3 κύριες στάσεις. Υφιστάμενα βαγόνια απο εκείνη την περίοδο βρήκα μόνο 3 που δεν είναι εύκαιρα για χρήση, άρα δημιουργώ τρείς τύπους βαγονιών για την εξυπηρέτηση των αναγκών του προγραμμάτος ούτως ώστε να αναπτυχθούν οι σχέσεις μεταξύ των χρηστών του νησιού. Άρα οι κοινές υποδομές, όπως τότε αλλά έτσι και σήμερα που ο σιδηρόδρομος μπορεί να αποτελεί, μπορούν να προκαλέσουν μια σειρά απο υποδομές κοινών να ενεργοποιηθούν

My thesis is entitled “Mobilising the Lines” so that common infrastructures, “shared infrastructures” between the users of this island can be created. The cause of initiation, were two lines that run through the island and were equal ly important, one in the past and the other in the present. These lines are the Green Line of 1974 and the line of the Cyprus Government Railway, which was created in 1905 and ended in 1951. The aim is therefore to create spaces of ‘negotiation’ around the railway by creating collective memories between the two communities, based on a set of shared practices. Moving on to the analysis, the railway consisted of 72 kilometres and was built in 3 phases. It had as its starting point the station of Famagusta and as its terminus, the station of Evrychou. Following the analysis of the Cyprus Railway on stations, analysis of existing existence etc. I came up with my main idea, the creation of negotiation spaces by bringing back the Railway and essentially creating 3 main stops along its path. The starting point at Famagusta, the middle at the Old Airport and at the end at Evrychou. At these stops, market, festival, negotiation and periodic occupation areas are created, utilizing each of the 3 areas according to its characteristics, with the help of the wagons. In addition to the three main stops created, there are also small stops for the preservation of crops for use in the markets, not only in the three main stops. Existing wagons from that period I found only 3 that are not for use, so I am creating three sets of wagon types to serve the needs of the program and its users so as to develop relationships between the users of the island. So the common infrastructures as it was then and as it is now that the railway can be, can cause a series of common infrastructures to be activated.