Parenting characteristics and practices as parameters of bullying and victimization : the moderating role of callous-unemotional traits and empathy

Abstract

Ο σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να διερευνήσει το ρόλο των γονικών και των προσωπικών χαρακτηριστικών στην εμπλοκή του παιδιού σε περιστατικά σχολικής επιθετικότητας. Επίσης, η έρευνα έχει σκοπό να εξετάσει το ρυθμιστικό ρόλο των ψυχοπαθητικών χαρακτηριστικών και της ενσυναίσθησης στη σχέση μεταξύ γονικότητας και σχολικής επιθετικότητας. Επιπλέον, η παρούσα έρευνα σκοπεύει να διερευνήσει μέσω ημι-δομημένων συνεντεύξεων τις υποκειμενικές εμπειρίες των θυτών, των θυμάτων και των επιθετικών θυμάτων, τη δυναμική των οικογενειών τους και τις διαδικασίες των σχολείων τους. Για να εξεταστούν οι ερωτήσεις αυτές, η παρούσα έρευνα χρησιμοποίησε ένα μικτό σχεδιασμό, ο οποίος περιλαμβάνει δύο φάσεις: η ποσοτική και η ποιοτική φάση. Η πρώτη φάση περιλάμβανε 535 παιδιά και προ-εφήβους και τις μητέρες τους. Τα παιδιά συμπλήρωσαν το Parental Authority Questionnaire, το Bullying and Victimization Questionnaire, το Callous-Unemotional Inventory, και το Basic Empathy Scale, ενώ οι μητέρες συμπλήρωσαν το Parental Knowledge Questionnaire, το Child-Parent Relationship Scale, το Parental Involvement Questionnaire, και το Major Depression Inventory. Η δεύτερη φάση της έρευνας περιλάμβανε 5 οικογένειες. Τα δεδομένα συλλέχθηκαν μέσω ημι-δομημένων συνεντεύξεων από τον ερευνητή. Τα παιδιά αναγνωρίστηκαν μέσω της ποσοτικής έρευνας ως ακραίες περιπτώσεις σχολικής επιθετικότητας (2 θύτες, 2 θύματα, και 1 θύτη/θύμα). Τα αποτελέσματα της πρώτης φάσης έδειξαν ότι οι γονικές πρακτικές και τα προσωπικά χαρακτηριστικά σχετίζονται με τη σχολική επιθετικότητα και τη θυματοποίηση. Συγκεκριμένα, το αυταρχικό γονικό στιλ, η σύγκρουση γονέα-παιδιού και τα ψυχοπαθητικά χαρακτηριστικά προβλέπουν θετικά τη σχολική επιθετικότητα και τη θυματοποίηση, ενώ ο γονικός έλεγχος και η αυτοαποκάλυψη εκ μέρους του παιδιού προβλέπουν αρνητικά τη σχολική επιθετικότητα. Επιπλέον, η μητρική κατάθλιψη και η συναισθηματική ενσυναίσθηση προβλέπουν θετικά τη θυματοποίηση, ενώ η γνωστική ενσυναίσθηση προβλέπει αρνητικά τη θυματοποίηση. Επίσης, η σχέση μεταξύ όψεων της γονικότητας και της σχολικής επιθετικότητας ρυθμίζεται από τα ψυχοπαθητικά χαρακτηριστικά των παιδιών και την ενσυναίσθηση. Συγκεκριμένα, βρέθηκε ότι τα ψυχοπαθητικά χαρακτηριστικά και η ενσυναίσθηση ρυθμίζουν τη σχέση μεταξύ αυταρχικού γονικού στιλ και σχολικής επιθετικότητας/θυματοποίησης. Ακόμη, βρέθηκε ότι τα ψυχοπαθητικά χαρακτηριστικά και η ενσυναίσθηση ρυθμίζουν τη σχέση μεταξύ γονικού ελέγχου και σχολικής επιθετικότητας. Τα αποτελέσματα της δεύτερης φάσης παρείχαν επιπλέον πληροφορίες για τα προφίλ των παιδιών που εμπλέκονται σε περιστατικά σχολικής επιθετικότητας, το οικογενειακό τους υπόβαθρο και συγκεκριμένες διαδικασίες που ακολουθούνται στο σχολείο. Συγκεκριμένα, οι ημι-δομημένες συνεντεύξεις έδειξαν ότι οι θύτες και οι θύτες/θύματα ήταν πιο ευέξαπτοι, πιο σκληροί και κυρίαρχοι. Από την άλλη, τα θύματα ένιωθαν μόνα, ήταν εσωστρεφή και είχαν χαμηλή αυτό-εκτίμηση. Το οικογενειακό υπόβαθρο των θυτών και των θυτών/θυμάτων χαρακτηριζόταν από αυταρχικές γονικές πρακτικές, συγκρούσεις, και παραχωρητικότητα εκ μέρους των γονέων για την επιθετικότητα των παιδιών. Επιπλέον, το οικογενειακό υπόβαθρο των θυμάτων χαρακτηριζόταν από μητρική υπερπροστατευτικότητα και κατάθλιψη καθώς και αμέλεια εκ μέρους των γονέων. Όσον αφορά τις διαδικασίες του σχολείου, βρέθηκε ότι η πολιτική ανοχής και η έλλειψη εμπιστοσύνης προς τους δασκάλους ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά των σχολείων. Τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής συζητούνται σε σχέση με τη θεωρητική τους συνεισφορά, τη σύνδεση με προηγούμενες έρευνες και τις εφαρμογές τους.

The aim of this study was to investigate the role of parental and personal characteristics on children’s involvement in bullying. Further, this study aimed to examine personal characteristics (callous-unemotional traits and empathy) as moderators in the relationship between parenting and bullying. Additionally, the present study aimed to investigate through semi-structured interviews the subjective experiences of bullies, victims and bully/victims, their family dynamics, and their school processes. In order to address these questions, the present study used a mixed method design which comprised of two phases: a quantitative and a qualitative one. The first phase of the study included 535 children and pre-adolescents and their mothers. Children completed the Parental Authority Questionnaire, the Bullying and Victimization Questionnaire, the Callous-Unemotional Inventory, and the Basic Empathy Scale, while mothers completed the Parental Knowledge Questionnaire, the Child-Parent Relationship Scale, the Parental Involvement Questionnaire, and the Major Depression Inventory. The second phase of the study included 5 families (i.e. mothers, fathers, and a target child between the ages 11 and 14). Data were collected through semi-structure interviews by the researcher. The children in the second phase were identified through the quantitative phase of the study as being extreme cases (2 bullies, 2 victims, and 1 bully/victim). Results of the first phase of the study showed that parental practices and personal characteristics are related to bullying and victimization. Specifically, authoritarian style, parent-child conflict, and callous-unemotional (CU) traits positively predicted bullying and victimization, whereas parental control and child disclosure negatively predicted bullying. Additionally, maternal depression and affective empathy positively predicted victimization, while cognitive empathy negatively predicted victimization. Furthermore, the relationship between some aspects of parenting and bullying behaviour was moderated by children’s CU traits and empathy. It was found that CU traits and empathy moderated the relationship between authoritarian parental style and bullying and victimization. Specifically, authoritarian parenting was related more strongly to bullying and victimization when children were high on CU traits and low on empathy. Also, it was found that CU traits and empathy moderated the relationship between parental control and bullying. That is, parental control was more strongly negatively related to bullying when children were high on CU traits and empathy. In addition, results of the second phase of the study provided further information on the profiles of children involved in bullying, their families’ background, and specific school processes. Specifically, semi-structured interviews showed that the bullies and the bully/victim were more temperamental, callous, and dominant. On the other hand, victims were lonely, introverted, and had low self-esteem. The bullies’ and the bully/victim’s family background was characterized by authoritarian practices, conflicts, and permissiveness for aggression. Furthermore, the victims’ family background was characterized by maternal overprotection and depression while sings of neglectful parenting were also found. In terms of school processes, it was found that school tolerance and distrust towards teachers were the main characteristics of schools. The results of this study are discussed in relation to the theoretical contribution, the connection with earlier studies, and the implications in applied settings.