Enhancement of emotion regulation skills in vulnerable adolescents due to the existence of addictions or psychopathology in the family

Abstract

Η τρέχουσα έρευνα περιλαμβάνει τρείς μελέτες. Η μελέτη 1 εστιάζει στη διερεύνηση εάν οι γονικές πρακτικές προβλέπουν τις ικανότητες ρύθμισης των συναισθημάτων των εφήβων και στη συνέχεια εάν αυτές οι ικανότητες προβλέπουν αυξημένα εσωτερικευμένα (κοινωνικό άγχος) και εξωτερικευμένα (χαρακτηριστικά σκληρότητας) προβλήματα, όπως και τις κοινωνικές δεξιότητες (διεκδικητικότητα έναντι υποτακτικότητας και επιθετικότητας). Οι έφηβοι (N=411) παρείχαν πληροφορίες σχετικά με τα εσωτερικευμένα και τα εξωτερικευμένα προβλήματα και τις γονικές πρακτικές των γονιών τους και οι γονείς (N=369) αξιολόγησαν την ικανότητα ρύθμισης των συναισθημάτων των παιδιών τους και τις δικές τους γονικές πρακτικές. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι αρνητικές γονικές πρακτικές συμβάλλουν στην ανάπτυξη ακατάλληλων δεξιοτήτων ρύθμισης συναισθημάτων, όπως και εσωτερικευμένων και εξωτερικευμένων προβλημάτων στους εφήβους. Στις επόμενες μελέτες, αναπτύχθηκε ένα πρόγραμμα πρόληψης που στόχο είχε την ενίσχυση δεξιοτήτων ρύθμισης των συναισθημάτων των εφήβων, οι οποίοι θεωρούνταν ευάλωτοι στο να αναπτύξουν εσωτερικευμένα και εξωτερικευμένα προβλήματα λόγω του οικογενειακού τους περιβάλλοντος. Η μελέτη 2 πραγματοποιήθηκε για να εξετάσει πιλοτικά το πρόγραμμα πρόληψης. Οι συμμετέχοντες (Ν=23) συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια πριν και μετά το πρόγραμμα σχετικά με την κατανάλωση αλκοόλ, το κάπνισμα, τα συναισθηματικά και συμπεριφορικά προβλήματα και τις δυσκολίες τους στη ρύθμιση των συναισθημάτων. Το πρόγραμμα περιλάμβανε 6 συναντήσεις. Τα ευρήματα έδειξαν ότι οι συμμετέχοντες ανέπτυξαν δεξιότητες μετά το πρόγραμμα, όπως η εμπιστοσύνη στο ότι μπορούν να βρουν τρόπους για να διαχειριστούν τα αρνητικά συναισθήματα τους και μείωσαν την αυτό-ενοχοποίηση. Επιπλέον, υπήρξε σημαντική μείωση των συναισθηματικών προβλημάτων, των προβλημάτων έλλειψης προσοχής/υπερκινητικότητας, των προβλημάτων διαγωγής, της κατανάλωσης αλκοόλ και του καπνίσματος. Στην μελέτη 3, μία τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή (ΤΚΔ), η παρέμβαση βελτιώθηκε με βάση τα ευρήματα της πιλοτικής μελέτης. Πριν και μετά την εφαρμογή της ΤΚΔ, όλοι οι συμμετέχοντες (N=215) συμπλήρωσαν τα ίδια ερωτηματολόγια της μελέτης 2 και συμμετείχαν σε πείραμα όπου καταγράφηκε ο καρδιακός ρυθμός και η αγωγιμότητας του δέρματος κατά τη διάρκεια συναισθηματικών καταστάσεων. Τα ευρήματα υποστηρίζουν ότι οι συμμετέχοντες μετά το πρόγραμμα ανέπτυξαν σημαντικές δεξιότητες, όπως αποδοχή, σαφήνεια των συναισθημάτων, θετική επανεστίαση και επανεκτίμηση και εμπιστοσύνη στην εύρεση στρατηγικών διαχείρισης των συναισθημάτων και μείωσαν την αυτοενοχοποίηση, την παρορμητικότητα και την καταστροφοποίηση. Ωστόσο, δεν καταγράφηκαν σημαντικά αποτελέσματα για τις υποκλίμακες του μηρυκασμού, της αλλαγής προοπτικής της αντίληψης ενός γεγονότος και της ενοχοποίησης των άλλων. Στην μελέτη αυτή μειώθηκαν σημαντικά τα συναισθηματικά προβλήματα, τα προβλήματα άγχους, η ΔΕΠΥ, η διαταραχή διαγωγής και της εναντιωματικής προκλητικής συμπεριφοράς, όπως και η χρήση ουσιών μετά την εφαρμογή της παρέμβασης. Αναφορικά με τις συνεδρίες, δεν βρέθηκαν σημαντικές βελτιώσεις στην γνωστική επανεκτίμηση. Όμως, αναπτύχθηκαν σημαντικά οι δεξιότητες αποδοχής, συμπεριφορικής ενεργοποίησης και οι δεξιότητες της Διαλεκτικής-Συμπεριφορικής Θεραπείας. Αναφορικά με το πείραμα, βρέθηκε μια σημαντική αλληλεπίδραση μεταξύ Χρόνου και Σεναρίων, δείχνοντας μια μείωση του καρδιακού ρυθμού στο σενάριο θυμού μετά την ομάδα παρέμβασης. Επίσης, βρέθηκε μια σημαντική αλληλεπίδραση μεταξύ Χρόνου και Ομάδας που δείχνει μείωση του καρδιακού ρυθμού μετά την ομάδα παρέμβασης όταν οι συμμετέχοντες χρησιμοποιούσαν τη δική τους δεξιότητα για το σενάριο θυμού και όταν χρησιμοποιούσαν την ικανότητα της γνωστικής επανεκτίμησης για το σενάριο θυμού και φόβου. Εν κατακλείδι, το πρόγραμμα πρόληψης συνέβαλε στην ενίσχυση της χρήσης λειτουργικών τρόπων διαχείρισης των συναισθημάτων.

The current research includes three studies. Study 1 focuses on assessing whether parental practices predict adolescents' emotion regulation abilities and next whether these abilities predict increased internalizing (social anxiety) and externalizing (CU traits) problems and social skills (assertiveness vs submissiveness and aggression). Adolescents (N=411) provided information about internalizing, externalizing problems, assertiveness and the parenting practices of their parents. Parents (N=369) assessed emotion regulation ability of children and their own parenting practices. The results of this study showed that negative parental practices contributed to the development of maladaptive emotion regulation skills and internalizing and externalizing problems in adolescents. For the next studies, the main goal was to develop a prevention program focusing on emotion regulation skills for adolescents who are at risk to develop internalizing or externalizing problems due to their family environment. Study 2, a feasibility study, was implemented to pilot test the program. Participants (N=23) answered questionnaires before and after the program, which covered the areas of alcohol consumption, smoking, emotional and behavioral problems and difficulties in ER. This program included 6 sessions. Participants developed important skills after the program, such as confidence in that they can find multiple ways to manage negative emotions and reduced self-blame. In addition, there was significant reduction in affective problems, attention deficit hyperactivity disorder and conduct problems and the need for consuming alcohol and smoking. In study 3, a randomized clinical trial (RCT), the intervention was improved based on the pilot study's findings. Before and after the application of the RCT, all participants (N=215) completed the same questionnaires of study 2 and were assessed via a physiological examination, in which heart rate (HR) and galvanic skin responses (GSR) to induced emotional situations were measured. The findings of this RCT study support that participants developed ER skills after the program, such as acceptance, clarity of emotions, positive refocusing and reappraisal and confidence in finding multiple ways to manage emotions and reduced self-blame, impulsivity and catastrophizing thoughts. However, this study did not find significant results for the subscales of rumination, putting into perspective and other-blame. This RCT study found that affective problems, anxiety problems, ADHD, conduct disorder and oppositional defiant problems and substance use (such as consuming alcohol or smoking) were decreased significantly. However, somatic symptoms was not found to decrease significantly in this study. Across the sessions, no significant improvements of cognitive restructuring were found. However, acceptance skill, behavioral activation and DBT skills were improved across all of the sessions. Regarding the experiment, it was found a significant interaction between Time and Scenarios, showing a decrease of HR in the anger scenario after the intervention group. Moreover, there was found a significant interaction between Time and Group showing that HR mean score was decreased after the intervention group when participants use their own ER skill (as usual/no instruction) for anger scenario and when they use the skill of cognitive reappraisal for anger and fear scenario. To conclude, the prevention program contributed in the enhancement of using functional ways for managing negative and difficult emotions.