Το Άλλο σπίτι

Abstract

Η παρούσα διπλωματική εργασιά πραγματεύεται την έννοια της εισόδου- πύλης στο κέντρο της παλιάς Λευκωσίας. Αφορμή για την ενασχόληση μου με το θέμα αυτό ήταν η έννοια της ρουτίνας στον αστικό χώρο, αφού εκεί συνδέονται και συνυπάρχουν πολλές ρουτίνες διαφορετικών ανθρώπων. Έτσι, έγινε μια εκτενής έρευνα της παλιάς Λευκωσίας με έμφαση στις οδούς Λήδρας και Ονασαγόρου, διότι είναι οι πιο πολυσύχναστοι δρόμοι στο κέντρο της πόλης και οι πεζοί τις αναγνωρίζουν, πρωτίστως, ως καταναλωτικές οδούς. Σύμφωνα με τον Henry Lefebvre (1984) και τον Edward Soja (1989) o δημόσιος χώρος γίνεται αντιληπτός ως σχεσιακός, νοείται, δηλαδή, ως φυσικό και κοινωνικό τοπίο, το οποίο συνδέεται με καθημερινές κοινωνικές πρακτικές και ξεπροβάλλει μέσα από διαδικασίες που λειτουργούν σε διάφορες χωρικές και χρονικές κλίμακες. Τα τελευταία χρόνια, όμως, εμφανίζεται η υποβάθμιση και η απαξίωσή του και τείνει να χάσει το ρόλο του πυρήνα της κοινωνικής διάδρασης των ατόμων, με εμφανή τάση ιδιωτικοποίησης των χώρων. Ο δημόσιος χώρος είναι πλέον μονοδιάστατος και είναι αντιληπτός μόνο ως χώρος καταναλωτισμού; Υπάρχει αποκλεισμός κοινωνικών ομάδων λόγω του εξευγενισμού των περιοχών; Μέσα από την ανάλυση φαίνεται ότι ένα από τα πιο κομβικά σημεία της πόλης είναι η μικρή πλατεία που γειτνιάζει με την πλατεία Ελευθερίας και τις δύο οδούς, Λήδρας και Ονασαγόρου. Και αυτό, γιατί είναι το σημείο ένωσης της νέας και παλιάς πόλης. Συνεπώς, αύτη η περιοχή έχει ιδιαίτερο χαρακτήρα, καθώς είναι ένας δημόσιος χώρος, που αντανακλά ανάγκες και προβλήματα της περιοχής και, ταυτόχρονα, λειτουργεί σαν είσοδος- πύλη, κυρίως για τους πεζούς που κινούνται από και προς την παλιά πόλη. Η παρούσα διπλωματική εργασία έχει παρασιτικό χαρακτήρα και παίρνει στοιχεία τόσο από το σημείο επέμβασης όσο και από την γύρω περιοχή, που τον επηρεάζουν άμεσα. Τα άκρα της μικρής πλατείας συνορεύουν με την πλατεία Ελευθερίας και τις οδούς Λήδρας και Ονασαγόρου. Εξαιτίας αυτού υπάρχει πύκνωση ροών, γιατί υπάρχει στένωση χώρου. Έτσι, αυτός ο χώρος είναι τόπος διαλόγου και σύγκρουσης, διαπιστώνοντας ότι συγκεντρώνει, όχι μόνο, όμοια στοιχεία αλλά και ετερόκλητα. Ένας χώρος μπορεί να εμπεριέχει πολλαπλές πραγματικότητες, αφού μπορεί να υποστηρίξει την συνύπαρξη ατόμων, που έχουν διαφορετικά βιώματα, αντιλήψεις, ιδεολογίες και συμφέροντα. Συμπερασματικά, αυτό που πραγματεύεται η πρόταση είναι ένα συνδυασμό καταστάσεων, δηλαδή να πλαισιώσει η πρόταση την περιοχή, σαν μια πύλη που έχει διπλό χαρακτήρα. Τόσο στο να επηρεάσει την πορεία του απλού περαστικού μέσω της ράμπας με τα λεπτά κάθετα υποστυλώματα, αλλά και να δημιουργήσει χώρο σε υπερυψωμένο σημείο για περιθωριοποιημένα άτομα. Άτομα μη ευκατάστατα οικονομικά να έχουν χώρο κοινωνικοποίησης και αποδοχής. Μέσω της ράμπας δίνεται η δυνατότητα σε περαστικούς να γνωρίσουν διαφορετικές κουλτούρες, που υπάρχουν στην περιοχή μέσω του νέου κτηρίου. Τέλος, σκοπός της διπλωματικής αυτής, είναι να θίξει κοινωνικά προβλήματα αποκλεισμού και να αναθεωρήσει την έννοια της εισόδου.

The present thesis with the concept of entrance-gate in the center of old Nicosia. The reason for my involvement in this issue was the concept of routine in the urban space, since many routines of different people are connected and coexist there. Thus, an extensive survey was conducted of old Nicosia with emphasis on Ledra and Onassagorou streets, because they are the busiest streets in the city center and pedestrians recognize them, primarily, as consumer streets. According to Henry Lefebvre (1984) and Edward Soja (1989) public space is perceived as relational, that is, as a natural and social landscape, which is associated with daily social practices and emerges through processes that operate in different spatial and time scales. In recent years, however, its degradation and devaluation has appeared and it tends to lose the role of the core of the social interaction of individuals, with an obvious tendency of privatization of spaces. Is public space now one-dimensional and is it perceived only as a space of consumerism? Is there exclusion of social groups due to the refinement of the areas? Through the analysis it seems that one of the most central points of the city is the small square that is adjacent to Eleftherias Square and the two streets, Ledra and Onassagorou. And this, because it is the union point of the new and the old city. Therefore, this area has a special character, as it is a public space, which reflects the needs and problems of the area and, at the same time, functions as an entrance-gate, mainly for pedestrians moving to and from the old town. The present thesis is parasitic in nature and takes data from both the operation site and the surrounding area, which directly affect it. The ends of the small square border Eleftherias Square and Ledra and Onassagorou streets. Because of this there is a thickening of flows, because there is a narrowing of space. Thus, this space is a place of dialogue and conflict, finding that it gathers, not only, similar elements but also diverse. A space can contain multiple realities, as it can support the coexistence of people who have different experiences, perceptions, ideologies and interests. In conclusion, what the proposal deals with is a combination of situations, that is, the proposal frames the area, like a portal that has a dual character. Both in influencing the course of the simple passer-by through the ramp with the thin vertical columns, but also in creating space at an elevated point for marginalized people. People who are not financially well off have a place for socialization and acceptance. Through the ramp, passers-by are given the opportunity to get to know different cultures that exist in the area through the new building. Finally, the purpose of this diploma is to address social exclusion issues and to reconsider the concept of entry.